Τη μείωση του αριθμού των Βουλευτών σε 200 προτείνει ο υπουργός Μεταφορών, Δ. Ρέππας, προτείνοντας ταυτόχρονα “τη συνταγματική κατοχύρωση ενός εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, προκειμένου το πολιτικό σύστημα να βγει από την κρίση του”.“Δεν είμαστε κυβέρνηση για τον εαυτό μας”, τονίζει,...
ενώ προσφέρει πλήρη κάλυψη στον υπουργό Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, σημειώνοντας ότι η πολιτική που ακολουθείται είναι συλλογική και τα μέλη της κυβέρνησης είναι “απολύτως αλληλέγγυα προς τον υπουργό Οικονομικών”.
Σε συνέντευξή του στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” (26/12), ο κ. Ρέππας, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει πως “η σχηματική οριοθέτηση σε καλούς και κακούς αδικεί αυτούς που παίρνουν ρίσκα και αναδέχονται τη φθορά συμμετοχής σε αντιδημοφιλείς αποφάσεις”.
“Η στάση των βουλευτών είναι στάση ευθύνης και η ηθική της ευθύνης προσπερνά τους πειρασμούς της δημοτικότητας και της εντυπωσιοθηρίας. Η πολιτική σταθερότητα προϋποθέτει συμπαγή πλειοψηφία με πλήρη συνείδηση καθήκοντος και ευτυχώς για την χώρα τη διαθέτουμε. Θα έλεγα πως σε αυτές τις συνθήκες η καταξίωση έρχεται με δύσκολες απαντήσεις. Τα δύσκολα «ναι» και τα δύσκολα «όχι». Και όχι με τα εύκολα «ναι» και «όχι» που προσκαίρως εξυπηρετούν μια σκοπιμότητα αλλά μονίμως ζημιώνουν τη χώρα”, τονίζει.
“Η κυβέρνηση είναι η μόνη δυνατότητα της Ελλάδας να βγει από την κρίση”
Ο υπουργός στη συνέντευξή του επισημαίνει, πως “το κύρος και η παρεμβατικότητα του πρωθυπουργού είναι όπλο για τη χώρα και πάνω απ' όλα οι πολίτες, ο λαός, είναι ο πλούτος και η δύναμη της Ελλάδος. Η πεμπτουσία της πολιτικής είναι η πρόταση που δίνει λύση, ο τεκμηριωμένος δημιουργικός λόγος και όχι το στείρο αντί”.
“Η πρόκληση είναι να γίνει πιο δυνατή η κυβέρνηση γιατί αυτό είναι πλεονέκτημα για τη χώρα σε αυτή τη φάση και όσο καλύτερη είναι η κυβέρνηση τόσο πιο ισχυρή είναι η χώρα. Γι' αυτό οι βουλευτές έχουν προσφέρει πολλά”, τονίζει.
Ο κ. Ρέππας υπογραμμίζει πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι κυβέρνηση για την ίδια, και χαρακτηρίζει “κατώτερο των περιστάσεων να σταθμίζουμε τη στάση μας με άλλο κριτήριο πέραν της εθνικής και κοινωνικής προσφοράς”.
“Δε σκοτώνεις τον ταχυδρόμο για να αποφύγεις τα κακά μαντάτα”
Κληθείς να σχολιάσει τη φράση του πρωθυπουργού “θα μας πάρουν με τις πέτρες αν δεν αλλάξουμε”, ο υπουργός τονίζει, με αφορμή και τον πρόσφατο ξυλοδαρμό του πρώην υπουργού, Κ. Χατζηδάκη, πως “η βία είναι πρόβλημα. Ουδέποτε είναι λύση. Και όπου η βία ανθεί, η δημοκρατία πενθεί. Εάν η λεγόμενη «άλλη πολιτική» είναι το πετροβόλημα, τότε η κοινωνία χτίζει τη φυλακή της. Η οργή είναι κακός σύμβουλος. Δεν την θεραπεύει όμως η βία, αλλά η αποτελεσματική κίνηση προς την έξοδο από την κρίση”.
“Οι πολίτες δεν είναι μόνο ψήφοι”
Μιλώντας για τις ριζικές τομές, που περιμένουν οι πολίτες στο πολιτικό σύστημα, απαντάει:
“Είναι θετική παράμετρος της δημοκρατίας το ισχυρό κομματικό σύστημα. Κόμματα με παράδοση και επιρροή προσφέρουν ασφάλεια στη χώρα και ενισχύουν τους θεσμούς. Ετσι προωθούνται και οι μεγάλες αλλαγές.
Θα έλεγα πως αξίζει να στηρίξουμε τον προτεινόμενο νέο εκλογικό νόμο σε συνδυασμό με τη μείωση του αριθμού των βουλευτών στους 200. Οσον αφορά τον τομέα του ελέγχου και της διαφάνειας, πιστεύω πως η πρώτη και η δεύτερη εξουσία έχουν λειτουργίες που ασφαλώς επιδέχονται βελτιώσεις.
Συμφωνείτε όμως πως γι' αυτές ο έλεγχος είναι πολύ πιο προωθημένος σε σχέση με τα ισχύοντα για την τρίτη (Δικαιοσύνη) και τη λεγόμενη τέταρτη εξουσία (ΜΜΕ) που παίζουν καθοριστικότατο ρόλο στη δημόσια ζωή. Χρειάζεται ριζική επαναπροσέγγιση του θέματος.
Σε αυτά όλα θα πρόσθετα κατοχύρωση, μέσω του Συντάγματος, της δέσμευσης κάθε κυβέρνησης να μην οδηγεί με την πολιτική της σε υπέρβαση ενός ορισμένου ποσοστού ως προς το ΑΕΠ για το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης τη συνταγματική κατοχύρωση ενός εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης”.
Ακόμη, σε ό,τι αφορά στις ΔΕΚΟ και τις διαδικασίες εξυγίανσής τους, που προωθεί η κυβέρνηση, ο κ. Ρέππας αναφέρεται στο "χρέος της κυβέρνησης" να επιτύχει τη βιωσιμότητα των εταιρειών, που θα αποτελέσει και την ασφαλέστερη εγγύηση για την περιφρούρηση του δικαιώματος στην εργασία.
“Όποιος υπονομεύει αυτήν τη διαρθρωτική αλλαγή τελικώς, ρίχνει νερό στο μύλο όσων ζητούν την έξοδο από το δημόσιο έλεγχο με την παραχώρηση σε ιδιώτες αστικών συγκοινωνιών. Οι πολίτες που υφίστανται την ταλαιπωρία είναι αυτοί που εξαρτώνται κατ' εξοχήν από τις υπηρεσίες των μαζικών μέσων, δηλαδή οι πιο φτωχοί. Απέναντί μας έχουμε πολίτες.
Οι πολίτες δεν είναι μόνο ψήφοι, είναι εργαζόμενοι που αγωνιούν για τα δικαιώματά τους, αλλά είναι και φορολογούμενοι που έχουν και αυτοί δικαιώματα πρόσβασης σε αγαθά”, καταλήγει.
