Παρέμβαση στην πολιτική διοίκηση της χώρας επιχειρεί μερίδα της ιεραρχίας, με κείμενο που διανέμεται από σήμερα Κυριακή στις εκκλησίες και αναφέρεται στην οικονομική κρίση, με τίτλο "Προς το Λαό", ενώ συντάκτης του φέρεται να είναι ο μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος.
Στο κείμενο μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον ελεύθερη, αλλά διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές της, ενώ καθιστά σαφές ότι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή.
Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων - αναφέρει το κείμενο- , τα οποία ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Τα μέτρα αυτά τα απαιτούν οι δανειστές μας.
Το κείμενο τελικά δεν διαβάστηκε στις εκκλησίες, ενώ τις πληροφορίες για δυσαρέσκεια του αρχιεπισκόπου διέψευσε ο διευθυντής του γραφείου τύπου Χάρης Κονιδάρης, ο οποίος όταν ερωτήθηκε από δημοσιογράφους απάντησε:
"Ο αρχιεπίσκοπος δεν διαχωρίζει τη θέση του από τη Σύνοδο και την Ιεραρχία" αφήνοντας έτσι ανοικτό το θέμα που φαίνεται πως έχει και την έγκριση Ιερώνυμου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το κείμενο αυτό είναι αποτέλεσμα των εισηγήσεων για την οικονομική κρίση που ενέκρινε η Ιεραρχία του περασμένου Οκτωβρίου.
Από την πλευρά τους, ορισμένοι ιεράρχες επισημαίνουν χαρακτηριστικά ότι η Εκκλησία πρέπει να έχει παρηγορητικό και όχι καταγγελτικό λόγο, ενώ άλλοι ιεράρχες θεωρούν ότι το συγκεκριμένο κείμενο απηχεί τις θέσεις ορισμένων από την ηγεσία της Εκκλησίας, αλλά οπωσδήποτε όχι ολόκληρης της ιεραρχίας.
Το κείμενο μεταξύ άλλων, ασκεί οξεία κριτική εναντίον των πολιτικών προσώπων και της κυβερνητικής πολιτικής, καθώς τονίζει ότι σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα, ενώ τώρα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις. Αναρωτιέται μάλιστα ο συντάκτης, πώς καταλήξαμε σε αυτήν την κατάσταση, αφού τα πολιτικά πρόσωπα είναι ίδια εδώ και χρόνια και πώς σήμερα έχουν το μαγικό ραβδί για να αλλάξουν την κατάσταση, ενώ τόσα χρόνια απλά κωλυσιεργούσαν.
Η κριτική στους πολιτικούς συνεχίζεται και σε άλλα σημεία, καθώς αναφέρεται ότι η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα και καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις.
Το κείμενο κάνει λόγο για υπονόμευση των αληθινών δικαιωμάτων και συμφερόντων του λαού, ενώ δεν διστάζει να ασκήσει κριτική και στους κόλπους της εκκλησίας, λέγοντας ότι σε κάποιες φάσεις η εκκλησία πίκρανε τους πιστούς της και δεν αντέδρασε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές που πλήγωσαν το λαό.
