Μέσα στην καλή χαρά είναι τις τελευταίες μέρες ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος με αφορμή την κόντρα που έχει ανοίξει μεταξύ Θέμου Αναστασιάδη και Ντόρας Μπακογιάννη.Θεωρεί, ο Ζούγκλας, ότι τώρα παίρνει την εκδίκησή του αφού στην αντιπαράθεση που είχε προηγούμενα με τον πρώην συνεταίρο του Θ. Αναστασιάδης βγήκε χαμένος.Πάει πολύ, φυσικά, ο Μ.Τ, ένας δημοσιοκάφρος που έχει ειδικευτεί στον τηλεοπτικό κανιβαλισμό, στο όνομα της τηλεθέασης και έχει συκοφαντήσει και εξευτελίσει δεκάδες ανθρώπους να μας παρουσιάζετε τιμητής της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας.
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός ώστε να μην θυμόμαστε τότε που ο μακαρίτης Σ. Γκιόλιας, πρώην δεξί του χέρι του χρέωνε ότι είναι ένας στυγνός εργοδότης, που ξεζουμίζει τους ανασφάλιστους εργαζόμενους του, μια ψυχοπαθητική προσωπικότητα και ένας εν δυνάμει δολοφόνος, αφού όπως έλεγε ο Γκιόλιας απευθυνόμενος στον πρώην εργοδότη του: «Πριν 11 μήνες πήρες ένα πιστόλι να πας στο γραφείο στο «Πρώτο Θέμα» για να σκοτώσεις τον Θέμο».
Και να συμπληρώσουμε και κάτι άλλο για το ποιόν του Ζούγλα πριν επανέλθουμε για να σχολιάσουμε την πολεμική μεταξύ Αναστασιάδη – Μπακογιάννη.
Είναι δυνατόν ένας τύπος που διαχρονικά ήταν ένα τσιράκι των εργοδοτών του, υπηρέτησε – με ιδιαίτερη επιτυχία πρέπει να αναγνωρίσουμε- τις επιδιώξεις των πλουτοκρατών αφεντικών του να τον ακούμε να μιλάει ότι είναι αντίπαλος και πολεμάει το «μπουρδέλο» -έτσι το χαρακτήρισε- πολιτικό σύστημα, να αυτόκολακεύετε για την «ανεξαρτησία» των εκπομπών του και ένα σωρό τέτοιες παπαριές;
Και για να μην πλατειάζουμε αρκεί να δημοσιεύσουμε αποσπάσματα από το συμβόλαιο που έχει με τον τηλεοπτικό σταθμό Alter όπου φαίνετε ξεκάθαρα ότι παραχωρεί τον πλήρη έλεγχο και τον τελικό λόγο για την δομή των εκπομπών που παρουσιάζει στα αφεντικά του.
Με απλά λόγια δηλαδή, ο ίδιος δηλώνει ότι δεν αποτελεί παρά μια μαριονέτα στα χέρια των αφεντικών του.
Τίποτα δεν μεταδίδεται χωρίς την έγκριση του τηλεοπτικού σταθμού. Η ροή του προγράμματος παρακολουθείται από υπαλλήλους του σταθμού και υπάρχει η δυνατότητα διακοπής αυτής από αρμόδιο υπάλληλο, αν παραστεί ανάγκη προς τούτο. …
"Η θεματολογία, η δομή και η μορφή των εκπομπών θα καθορίζονται από τον Παραγωγό και τον Αντισυμβαλλόμενο σε συνεργασία με τον Διευθυντή Ειδήσεων και Ενημέρωσης του τηλεοπτικού σταθμού"
Ο τηλεοπτικός σταθμός έχει έναντι του παραγωγού κατά αποκλειστικότητα "το δικαίωμα διασκευής, μετατροπής με διαφορετικό μοντάζ ή και μετατροπές (προσθαφαιρέσεις) του παραχθησόμενου τηλεοπτικού προϊόντος σε άλλες μορφές τηλεοπτικών προγραμμάτων".
Απ’ αυτά είναι προφανές ότι ο τηλεοπτικός σταθμός καθορίζει τη θεματολογία, τη δομή και τη μορφή των εκπομπών, φυσικά με γνώμονα τα συμφέροντα των ιδιοκτητών του σταθμού.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα τα υπόλοιπα που παπαγαλίζει στις εκπομπές του ο Τριανταφυλλόπουλος είναι παραμύθια της Χαλιμάς.
Αυτός είναι λοιπόν ο Τριανταφυλλόπουλος, που τώρα φαίνεται ότι πήρε «υπό την προστασία του» την Ντόρα Μπακογιάννη (με το αζημίωτο άραγε;) αφού προβάλλει πρωτοσέλιδα στην φυλλάδα του μια «ηλεκτρονική δημοσκόπηση» που δείχνει ότι το κόμμα της κόρης του εφιάλτη της Δημοκρατίας συγκεντρώνει 3,5% των ψηφοφόρων και άρα θα έχει παρουσία στην επόμενη βουλή. (Είναι εντελώς αστεία αυτά τα γκάλοπ και φυσικά δεν τα σχολιάζουμε).
Ο Ζούγκλας λοιπόν πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας γράφει στην ιστοσελίδα του:
«Η Ντόρα Μπακογιάννη εδώ και τέσσερα εικοσιτετράωρα εξαπολύει μία μετωπική επίθεση κατά του "κομιστή".
Τον αποκαλεί με το επίκτητο αυτό παρατσούκλι. Θέτει θέμα στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό. Ζητά να μάθει με ειδική ερώτηση προς τον κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου για την έρευνα που έχει διεξαχθεί σχετικά με την υπόθεση των 5,5 εκατομμυρίων ευρώ που ο «κομιστής» προσκόμισε στο υποκατάστημα της γαλλικής τράπεζας "PNB" στο Κολωνάκι. Ζητά να πληροφορηθεί επίσημα και θεσμικά για την πρόοδο των ερευνών σχετικά με τις επιταγές που ο "κομιστής" μετέφερε όταν πιάστηκε από τις γαλλικές αρχές στα σύνορα Γαλλίας και Ελβετίας, στο φυλάκιο του Φερνείγ Βολτέρ».
Τώρα να ζητάει διαφάνεια στην πολιτική ζωή μια πολιτικός, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη που έχει ντοκτορά στην ίντριγκα και στις παρασκηνιακές συμφωνίες ακούγεται σαν ανέκδοτο. Όταν η ίδια ακόμα και τώρα αρνείται να δώσει στοιχεία για τα οικονομικά του πολιτικού της μορφώματος (πόσους υπαλλήλους και στελέχη χρησιμοποιεί, ποιο είναι το κόστος των γραφείων της και όλης της κομματικής της υποδομής, από πού πληρώνονται όλα αυτά και πόσα κοστίζουν), είναι προκλητικό να παρουσιάζεται σαν υπέρμαχος της διαφάνειας.
Απ’ την άλλη ο Θέμος Αναστασιάδης είναι απ’ τα πιο μεγάλα μουτρόμουτρα που έχουν παρουσιαστεί στο πολιτικοδημοσιογραφικό στερέωμα της χώρας. Εχει υπηρετήσει με πίστη και αφοσίωση τα μεγαλύτερα ντόπια καπιταλιστικά τζάκια που ασχολήθηκαν με τα ΜΜΕ, με άριστα αποτελέσματα, πριν φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα.
Και στην υπόθεση του έχει πέσει σφουγγάρι –όπως έγινε με όλο το θέμα της Ζαχοπουλιάδας- και απορούμε πώς κάνει ότι δεν το γνωρίζει η Μπακογιάννη. Ολη η υπόθεση με τα 5.500.000 ευρώ που μέσα σε μαύρες σακούλες κατέθεσε ο κ. Θέμος σε λογαριασμό του στη γαλλική τράπεζα BNP PARIBAS, αλλά και με εκείνη η ιστορία με τις τρεις επιταγές, συνολικής αξίας γύρω στο 1.300.000 ευρώ, που είχε πάρει από την Ελβετία και τα είχε πάνω του σε έλεγχο στα γαλλοελβετικά σύνορα … είχε την γνωστή κατάληξη.
Μετά τις καταθέσεις του πρώην επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων Σπύρου Κλαδά και του διευθυντή της ίδιας υπηρεσίας Ε. Καραμάνου που σχεδόν τον έβγαζαν λάδι του επιβλήθηκε ένα οικονομικό πρόστιμο για «φορολογικές παραβάσεις». Αν δεν κάνουμε λάθος οι δικηγόροι του Δημήτρης Τσοβόλας και Αλ. Κατσαντώνης έκαναν προσφυγή για το ύψος του ποσού και το όλο θέμα πέρασε στις καλένδες .. της δικαιοσύνης.
Φυσικά ο Θ. Αναστασιάδης δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα στην επίθεση που δέχτηκε από την Μπακογιάννη. Την περνάει γενεές δεκατέσσερις από την φυλλάδα του, που κυκλοφορεί αύριο. Δεν ξέρουμε λεπτομέρειες και στην ιστοσελίδα του "Πρώτου Θέματος" δεν υπάρχει κάτι σχετικό.
Ετσι δουλεύει το αστικό πολιτικό σύστημα και όσες αντιπαραθέσεις προκύπτουν είναι για το θεαθήναι και χρησιμοποιούνται σαν διαπραγματευτικό όπλο στις συμφωνίες που γίνονται κάτω απ’ το τραπέζι ανάμεσα στα δεκανίκια του συστήματος.
Πηγή:Βαθύ Κόκκινο
