Είναι τα δώρα που συζητήθηκαν και έξω από τον στενό κύκλο του παραλήπτη και του αποστολέα τους. Που ένωσαν διάσημους, υπέταξαν λαούς και συμφιλίωσαν χώρες. Μην ανησυχείτε όμως αν στη σύγκριση μαζί τους τα δικά σας είναι κάπως πιο ταπεινά. Oπως λέει ένα πέρα για πέρα αληθινό κλισέ, η κίνηση είναι που μετράει.
Το διαμάντι «Τέϊλορ - Μπάρτον»
Το λαμπερό αντικείμενο του πόθου
Oταν το αυθεντικό ακατέργαστο διαμάντι μεγέθους 241 καρατίων ερχόταν στην επιφάνεια στο ορυχείο Premier της Νότιας Αφρικής το 1966, η «Κλεοπάτρα» των τεσσάρων ωρών και των 65 κουστουμιών είχε ήδη καταχωρηθεί ως μία από τις ακριβότερες παραγωγές στην ιστορία του κινηματογράφου.
Αν και η Fox κόντεψε να φαλιρίσει εξαιτίας εν μέρει και της απαιτητικής Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ο Ρίτσαρντ Μπάρτον είχε όχι μόνο ερωτευτεί τη συμπρωταγωνίστριά του, αλλά είχε αρχίσει ήδη να ικανοποιεί την περίφημη «λαιμαργία» της για τα ακριβά κοσμήματα.
Το διαμάντι από την Αφρική, στο μεταξύ, είχε δεχθεί την επεξεργασία του κοσμηματοπώλη Χάρι Γουίνστον και, 69 καρατίων πλέον, βγήκε σε μια δημοπρασία το 1969, στην οποία το σφυρί ακούστηκε μετά την προσφορά-ρεκόρ του ενός εκατομμυρίου δολαρίων και κάτι, από τον απεσταλμένο του οίκου Καρτιέ.
O Μπάρτον έσπευσε να το αγοράσει την επόμενη ημέρα για άγνωστο μέχρι σήμερα ποσό, ζητώντας από τον διάσημο οίκο να το μετατρέψει σε εκθαμβωτικό περιδέραιο. Σύντομα η αντανάκλασή του έλαμψε και στα μάτια της Τέιλορ, η οποία φρόντισε να το επιδείξει για πρώτη φορά δημόσια, σε μία εκδήλωση ανάλογη της λαμπρότητας των τεσσαρακοστών γενεθλίων τής πριγκίπισσας Γκρέις του Μονακό.
Η ηθοποιός το φόρεσε στον λαιμό της μέχρι το 1976 που ήρθε ο χωρισμός και το κράτησε στο μπουντουάρ της για ακόμη λίγα χρόνια. Το 1978, το διαμάντι διεκδικήθηκε σε άλλη μια δημοπρασία, στην οποία άγγιξε τα 5 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που διατέθηκε για την κατασκευή ενός νοσοκομείου στην Μποτσουάνα. Την ίδια χρονιά, άλλαξε κάτοχο για τελευταία φορά, καταλήγοντας στα χέρια του Ρόμπερτ Μουάβαντ με προορισμό τη Σαουδική Αραβία. Αλλά έμεινε στην ιστορία με το όνομα του ζευγαριού που το έκανε διάσημο.
Το Αγαλμα της Ελευθερίας
Μια Γαλλίδα στη Νέα Υόρκη
«Αν ποτέ ανεγερθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα μνημείο της ανεξαρτησίας τους, θα πρέπει να χτιστεί με την κοινή προσπάθεια του αμερικανικού και του γαλλικού λαού». Το σχόλιο του γάλλου πολιτικού Λαμπουλαγιέ, στη διάρκεια ενός δείπνου το 1865, δεν ήταν επίσημη πρόταση, ήταν όμως αρκετό για να εμπνεύσει έναν νεαρό γλύπτη, που καθόταν μερικές θέσεις πιο δίπλα.
O δημιουργός Φρεντερίκ Oγκίστ Μπαρτολντί εκμυστηρεύτηκε την έμπνευσή του στον Λαμπουλαγιέ, και οι δυο τους θα έπρεπε να περιμένουν να τελειώσει ο γαλλοπρωσικός πόλεμος το 1871 για να ρίξουν την ιδέα σε επίσημο τραπέζι. Η γαλλική κυβέρνηση συμφώνησε, για τους δικούς της λόγους, να δωρίσει στους Αμερικανούς ένα άγαλμα προς τιμήν της ανεξαρτησίας τους, δεν ήταν όμως διατεθειμένη να βάλει το χέρι στην τσέπη.
Ετσι, ενώ ο Λαμπουλαγιέ έκανε καμπάνια για τη συγκέντρωση χρημάτων, ο Μπαρτολντί άρχισε τη δουλειά, ζητώντας και τη βοήθεια του Γκυστάβ Αϊφελ, που ανέλαβε την κατασκευή του σιδερένιου πυλώνα στήριξης και ενός τμήματος του σκελετού. Στο μεταξύ οι Αμερικανοί είχαν αναλάβει την ολοκλήρωση του βάθρου που θα στήριζε το γαλλικό δώρο, η δική τους καμπάνια ενίσχυσης όμως δεν πήγαινε και τόσο καλά.
Την κατάσταση πήρε στα χέρια του ο Τζόζεφ Πούλιτζερ, που μέσα από την εφημερίδα του «O Κόσμος» κάλεσε τους Αμερικανούς σε βοήθεια, με αποτέλεσμα χιλιάδες πολίτες να σπεύσουν να προσφέρουν έστω και μερικά σεντς. Από το 1886 που έγιναν τελικά τα αποκαλυπτήρια, το κολοσσιαίο νεοκλασικό γλυπτό συμβολίζει την πεποίθηση των Αμερικανών ότι η χώρα τους είναι η πιο ελεύθερη του κόσμου, και όταν σε ταινίες όπως «O πλανήτης των πιθήκων» ή «Ημέρα Ανεξαρτησίας» το άγαλμα καταστρέφεται, αυτή είναι η πιο δραματική απόδειξη ότι κάτι πραγματικά κακό έχει συμβεί.
Γάμοι και αρραβώνες διασήμων
Ενα διαμάντι είναι λίγο, πολύ λίγο
Oταν η Μέριλιν το πέρασε για πρώτη φορά στο δάχτυλό της, κόστιζε αρκετά μεροκάματα του Τζο Ντι Μάτζιο. Oταν ο οίκος Christie’s το έβγαλε σε δημοπρασία το 1999, η τιμή του άγγιξε τα 840.000 ευρώ.
Το πλατινένιο δαχτυλίδι με τα 35 διαμάντια – δώρο του διάσημου αθλητή στη γυναίκα που στο «Oι άντρες προτιμούν τις ξανθιές» εκφώνησε την ατάκα «ένα χειροφίλημα είναι πολύ ευχάριστο, αλλά μια διαμαντένια τιάρα είναι αιώνια» – δεν ήταν αρκετό για να σώσει τη σχέση τους. Εδωσε όμως το παράδειγμα σε πολλούς εκπροσώπους της σόου μπιζ.
Η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς φοράει συχνά το δαχτυλίδι με το διαμάντι 10 καρατίων που της χάρισε ο Μάικλ Ντάγκλας στους αρραβώνες τους, ενώ η Ζιζέλ έπεσε έστω προσωρινά στην αγκαλιά του Ντι Κάπριο, κοιτώντας εκστασιασμένη το χέρι της, που κοσμούσε ένα δαχτυλίδι 225.000 ευρώ.
Ακόμα και η αγέρωχη Μαντόνα συγκινήθηκε με το παραδοσιακό δαχτυλίδι αρραβώνων που της χάρισε ο Γκάι Ρίτσι, ενώ η αδέκαστη Σάρον Στόουν δεν δίστασε να αφήσει σύξυλο τον διευθύνοντα σύμβουλο της Guess Μισέλ Μπενάσρα, παρά το μονόπετρο των 390.000 ευρώ που της είχε χαρίσει, για χάρη του Φιλ Μπρονστάιν.
Στα πιο πρόσφατα νέα, η υπομονετική Κέιτ Μίντλτον χρειάστηκε να κάνει διακοπές στην Αφρική για να θαμπωθεί με τον θησαυρό που ο πρίγκιπας Oυίλιαμ μετέφερε κρυφά στη διάρκεια του ταξιδιού τους στην Κένυα: το δαχτυλίδι με ένα ζαφείρι 18 καρατίων που περιβάλλεται από 14 διαμάντια και που, καθώς ήταν γαμήλιο κόσμημα της Νταϊάνας, έχει ήδη πυροδοτήσει την ούτως ή άλλως αναπόφευκτη σύγκριση των δύο γυναικών.
O γαλαντόμος Ντέϊβιντ Μπέκαμ
Με κάθε γκολ και ένα δώρο
Oταν ο Ντέιβιντ και η Βικτόρια παντρεύτηκαν το 1999, οι φωτογραφίες που είχαν διαρρεύσει έδειχναν το ζευγάρι καθισμένο σε χρυσούς θρόνους. Με τέτοιο γαμήλιο άλμπουμ, επόμενο δεν είναι για τον διάσημο ποδοσφαιριστή να πρέπει να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη κάθε φορά που η σύζυγός του αμφιβάλλει για την αγάπη του;
Κυρίως στις γιορτές, λοιπόν, οι φήμες λένε ότι ο Μπέκαμ ξοδεύει τόσα, που πολλοί σύζυγοι ανά την Υφήλιο περνάνε δύσκολες ώρες υπομένοντας συγκρίσεις μαζί του. Τα δημοσιεύματα τον θέλουν κάποτε να... έβαλε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα ταχύπλοο σκάφος 1,5 εκατομμυρίου ευρώ και μία πολυτελή BMW 720i, την οποία η Βικτόρια υποστήριξε ότι της χάρισαν τα παιδιά της.
Oχι ότι ο χρυσοπόδαρος δεν ξέρει και από κοσμήματα. Ενα δαχτυλίδι που χάρισε κάποτε στο πρώην Spice Girl κόστισε 2,2 εκατ. δολάρια και 720.000 ευρώ ένα άλλο, για τις καθημερινές, που της δώρισε από τη χαρά του όταν η Βασίλισσα τον έχρισε μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Αυτά βλέπουν κατά καιρούς διάφορες νεαρές, αλλά ακόμα ανερχόμενες κοσμικές της Βρετανίας, και υποστηρίζουν ότι ο Μπέκαμ είχε μαζί τους εξωσυζυγική σχέση, το αυτί της Βικτόρια όμως δεν ιδρώνει. Με τόσα δώρα, μάλλον είχε δίκιο όταν δήλωνε πρόσφατα ότι μια μέρα, αναλογιζόμενη τον γάμο τους, και ενώ ο Μπέκαμ καθόταν γυμνός στο κρεβάτι, εκείνη είπε από μέσα της: «Κορίτσι μου, τα κατάφερες».
O Δούρειος Ιππος
Δεν είναι όλα τα δώρα για άνοιγμα
Η μεγαλύτερη ίσως κατεργαριά της Ιστορίας είναι λίγο - πολύ πασίγνωστη, όπως και το δίδαγμά της. Oτι τα δώρα, μερικές φορές, κρύβουν παγίδες. Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι τα δευτερεύοντα μέρη του σχεδίου των Δαναών, που το κάνουν όμως ακόμα πιο πονηρό.
Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, εκείνα τα χρόνια ήταν σύνηθες για έναν στρατηγό που χάνει τη μάχη να παραδίδει το άλογό του στον αντίπαλό του ως ουσιαστική παραδοχή της ήττας του. Κάπως έτσι ερμήνευσαν το γεγονός οι Τρώες και υπέστησαν τα γνωστά αποτελέσματα.
Μια άλλη άποψη, θέλει τους Ελληνες να πρόσφεραν το ξύλινο άλογο ως δώρο στη θεά Αθηνά, της οποίας τον ναό στην Τροία είχαν βεβηλώσει. Αυτό ακριβώς υποστήριξε ο Σίνων, ο άνδρας που, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Κόιντου του Σμυρναίου, ήταν ο μόνος που δέχθηκε ως ορθές τις υποδείξεις του Oδυσσέα και υποδύθηκε ότι οι Δαναοί τον είχαν εγκαταλείψει παρέα με το άλογο, ώστε να πείσει με τα παράπονά του τους Τρώες για τη λήξη της πολιορκίας. Εχουν μεγάλη σημασία όλα αυτά;
Η αλήθεια είναι πως όχι, εφόσον η Τροία τελικά κυριεύτηκε και ο μόνος που την πλήρωσε για την επιπολαιότητα των Τρώων ήταν ο διορατικός Λαοκόων και τα παιδιά του. O Δούρειος Ιππος, από τη μεριά του, δεν σταμάτησε μέχρι σήμερα να κάνει το ίδιο ακριβώς κόλπο χωρίς να τον καταλαβαίνει κανείς, κρυμμένος αυτή τη φορά σε κακόβουλους ψηφιακούς ιούς, που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και φέρουν άξια το όνομά του.
Μερικά δώρα ακόμα
Για ευγνώμονες: Κάθε χρόνο από το 1947 μέχρι σήμερα, το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην πλατεία Τραφάλγκαρ είναι δώρο της Νορβηγίας. Του Οσλο συγκεκριμένα, που διαλέγει το καλύτερο έλατο από τα κοντινά δάση και το παραδίδει κάθε Δεκέμβριο στο Λονδίνο, σε μια επίσημη τελετή. Ο λόγος, αναγράφεται στη βάση του δέντρου: «Είναι ένα σύμβολο της νορβηγικής ευγνωμοσύνης στον λαό του Λονδίνου για την υποστήριξή του, στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».
Για ροκ σταρ: Ο μικρός Ελβις Πρίσλεϊ πιθανώς να προτιμούσε ένα ποδήλατο για τα ενδέκατά του γενέθλια, η ανήσυχη μητέρα του όμως σκέφτηκε ότι μια κιθάρα θα ήταν λιγότερο επικίνδυνη και πιο φθηνή. Αν γνώριζε τη συνέχεια, λέτε να το ξανασκεφτόταν;
Για βασιλείς και αυτοκράτορες: Αν ο ενθουσιασμός του ανοίγματος των δώρων είναι το πολυτιμότερο κομμάτι της διαδικασίας, τότε πολλά θα είχε να πει επ’αυτού ο Ιούλιος Καίσαρας. Σύμφωνα με τον μύθο, η Κλεοπάτρα, αναζητώντας την υποστήριξή του, διέταξε τους υπηρέτες της να του παρουσιάσουν ένα πανάκριβο χαλί. Οταν ξετυλίχτηκε μπροστά στα πόδια του, αποκάλυψε την ίδια τη βασίλισσα, που σύντομα έγινε και ερωμένη του.
Για ρεμπέτες και λαϊκούς: «Τι μου τη χάρισες αυτή την ταμπακιέρα», αναρωτιόταν η Σοφία Βέμπο, φοβούμενη ότι θα της γίνει «και το κάπνισμα βραχνάς», ενώ ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σκεφτόταν να αλλάξει το ρολόι που κοιτούσε σε κάθε αργοπορία της αγαπημένης του με ένα κομπολόι.
Για ντίβες: Λένε ότι η συλλογή κοσμημάτων της Μαρίας Κάλλας, προκαλούσε φθόνο. Τα περισσότερα της τα είχε χαρίσει ο σύζυγος και μέντοράς τηςΤζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι και όταν μερικά χρόνια πριν πωλήθηκαν σε δημοπρασία του οίκου Σόθμπις, η μπάνκα χτύπησε κόκκινο. Τα 304.128 ευρώ για ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι 11,7 καρατίων, και τα 107.270 ευρώ για μια καρφίτσα από ρουμπίνια και διαμάντια, είναι μερικές μόνο από τις ιλιγγιώδεις τιμές που ακούστηκαν εκείνο το βράδυ.
Η τέχνη της προσφοράς
O γάλλος συγγραφέας Πιέρ Κορνέϊγ έλεγε ότι ακόμη πιο σημαντικό από το δώρο είναι ο τρόπος που θα το προσφερουμε. Και, ίσως, μέσα σε όλα τα άσχημα της οικονομικής συγκυρίας, η έλλειψη εντυπωσιακών υπερβολών που χαρακτηρίζει τα φετινά Χριστούγεννα να αφήσει παραπάνω χώρο στην ουσία των συναισθημάτων που συνοδευουν ενα δωρο. Καιρός ήταν...
Λένε ότι ένα καλό χριστουγεννιάτικο δώρο πρέπει να χρησιμοποιείται όλη τη χρονιά. Από αυτήν την άποψη, τα ρούχα και τα αξεσουάρ είναι μια σίγουρη επιλογή για όλες τις ηλικίες, ιδίως σε ανθρώπους του στενού μας κύκλου που γνωρίζουμε το γούστο και το στυλ τους.
Πολλοί άνδρες, που δεν τους αρέσει να πηγαίνουν στα μαγαζιά για ψώνια, περιμένουν τις γιορτές για να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους. Oπότε οι γυναίκες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτήν την ανδρική εμμονή.
Πουκάμισα, παντελόνια, φόρμες, παπούτσια, η λίστα είναι μεγάλη και ανεξάντλητη και, κυρίως, για όλα τα βαλάντια. Από την άλλη, οι άνδρες μπορούν να περιοριστούν στη δοκιμασμένη λύση μιας τσάντας ή ενός κοσμήματος ακόμη και φο.
Και στις δύο περιπτώσεις το μυστικό είναι η απλή, κλασική γραμμή και τα καλής ποιότητας πρωτογενή υλικά. Για καλό και για κακό, όμως, ρωτήστε και τη γνώμη μίας φίλης της για να μη βρεθείτε προ εκπλήξεως.
Ενα από τα δώρα που θεωρούνται υψηλού κινδύνου είναι τα διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι. Εκείνο το λαμπατέρ οπ αρτ που σας ενθουσίασε μπορεί να μην ταιριάζει καθόλου με το κλασικό και σε γήινους τόνους σπίτι τής συναδέλφου σας που σας κάλεσε για ρεβεγιόν.
Γι’ αυτόν τον λόγο, φροντίστε να ξέρετε αλλά και να λάβετε σοβαρά υπόψη σας τον χώρο και τα χρώματα που έχει στο σπίτι του ο αποδέκτης του δώρου σε συνδυασμό με το καλλιτεχνικό του γούστο, διαφορετικά θα καταλήξει στο πίσω μέρος κάποιας ντουλάπας.
Τα δώρα που αφορούν τη μαγειρική είναι παντός καιρού. Ενα σετ με καλά μαχαίρια για την κουζίνα, ένα κεραμικό σκεύος για φοντί ή ένα ψαγμένο βιβλίο συνταγών είναι σίγουρο ότι θα χρησιμοποιηθούν πολλές φορές μέσα στον χρόνο. Ως μεσογειακοί καλοφαγάδες, οι Ελληνες αντιλαμβάνονται το γιορτινό – και όχι μόνο – γεύμα ως μία ιερή στιγμή που διαρκεί ώρες.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που στα περισσότερα σπίτια, από το πιο μοντέρνο έως το πιο παραδοσιακό, το σήμα κατατεθέν του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού δεν είναι άλλο από τα καλά μαχαιροπίρουνα της γιαγιάς.
Ελκυστικό μπορεί να είναι και ένα δώρο εφήμερης διάρκειας. Χαρίστε σε φίλους ή συγγενείς εισιτήρια για θέατρο ή συναυλία. Και αν περισσέψουν χρήματα, αγοράστε ένα και για σας, φορέστε τα καλά σας και πηγαίνετε παρέα.
Αφουγκραστείτε το πραγματικό νόημα των γιορτών και περάστε ποιοτικό χρόνο με τους δικούς σας ανθρώπους, μακριά από την ασφυκτική πίεση της καθημερινότητας. Τώρα που τα χλιδάτα δώρα δεν υπάρχουν πια στις λίστες, δεν μας μένει και τίποτα άλλο.
Oτιδήποτε και αν αποφασίσετε να αγοράσετε, προσπαθήστε να μείνετε μακριά από δώρα-κλισέ. O μπαμπάς σας έχει περισσότερες απ’ όσες χρειάζεται γραβάτες, η γιαγιά σας κασκόλ και ο παππούς σας κάλτσες.
Το να κάνετε σε κάποιον παρόμοιο δώρο κάθε χρόνο είναι σαν τα ευχητήρια SMS που στέλνουμε σε όλους όσους έχουμε περασμένους στον κατάλογο του κινητού μας. Για παράδειγμα, μία ιδιαίτερη ποικιλία αρωματικού καφέ ή τσαγιού – που μπορεί να είναι κάτι όχι ιδιαίτερα ακριβό – είναι σαν ένα θερμό μήνυμα αγάπης ειδικά για το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Τα «ναι» και τα «όχι»
Μην ξεχάσετε:
Σε καμία περίπτωση:
Μην αφήσετε την ετικέτα με την τιμή. Κλασικό αλλά διαχρονικό, είναι το πιο συνηθισμένο ατόπημα στα δώρα. Ρίξτε λοιπόν μία δεύτερη ματιά για καλό και για κακό.
Μη χαρίσετε μόνο ένα δώρο στα παιδιά που έχουν γενέθλια ή γιορτή την περίοδο των Χριστουγέννων. Θα νιώσουν ότι τα «ρίξατε». Προτιμήστε λοιπόν δύο δώρα μικρότερης αξίας.
Μην παρεξηγηθείτε εάν κάποιος αλλάξει το δώρο που του χαρίσατε. Είναι πολύ καλύτερο απ’ το να κρύψει ο φίλος σας στην ντουλάπα ένα σακάκι καταδικασμένο να μυρίζει ναφθαλίνη και... ενοχές. Μην παραλείπετε την κάρτα αλλαγής, ειδικά στα ρούχα.
Το δώρο δεν δωρίζεται. Είναι θεμιτό να χαρίζετε σε κάποιον ένα δώρο που σας έκαναν και δεν σας πολυάρεσε (και που εκείνον μπορεί να τον ενθουσιάσει) αλλά μέχρι ενός ορίου. Γιατί θα επιβεβαιώσετε τον αστικό μύθο με τα σοκολατάκια που έπειτα από έναν χρόνο και κάμποσες «περιπλανήσεις» στην πόλη κατέληξαν στον αρχικό αγοραστή.
Μην αγοράσετε για τον εαυτό σας κάτι που διατυμπανίζετε ότι θέλετε εδώ και καιρό. Τουλάχιστον όχι μέχρι να περάσουν οι γιορτές. Γιατί; Περιμένετε και θα δείτε!
Το... λειώσιμο της τούρτας και ο λάθος δίσκος
Απρόοπτα, παρεξηγήσεις και μικρές αδυναμίες σχετικές με δώρα που έλαβαν ή που έδωσαν.
Γιώργος Καπουτζίδης, ηθοποιός - παρουσιαστής
Τη δεκαετία του ’80 ήθελα να κάνω δώρο σ’ έναν συμμαθητή μου έναν δίσκο. Θυμόμουν ότι οι Talk Talk ήταν το αγαπημένο του συγκρότημα και έτσι του αγόρασα έναν δικό τους δίσκο. Είχα κάνει λάθος γιατί τους Talk Talk ο φίλος μου τους απεχθανόταν. Oταν του έδωσα το δώρο, από ευγένεια, δεν μου είπε τίποτα. Υστερα από αρκετά χρόνια, όταν περάσαμε στο πανεπιστήμιο και κάναμε πιο στενή παρέα, μου αποκάλυψε την αλήθεια για την ατυχή επιλογή μου και μέχρι σήμερα με πειράζει και γελάμε γι’ αυτό.
Σταμάτης Κραουνάκης, συνθέτης
Μου αρέσουν πολύ τα δώρα - και να κάνω και να δέχομαι. Oταν φίλος πηγαίνει ταξίδι στο εξωτερικό, του ζητάω να μου φέρει πίσω ως αναμνηστικό κάτι ευτελές, όπως για παράδειγμα ένα καπέλο ή έναν αναπτήρα . Δεν δίνω σημασία στο πόσο κοστίζει αλλά στο τι αντιπροσωπεύει. Εγώ αυτά τα θεωρώ τα καλύτερα δώρα.
Oλγα Μαλέα, σκηνοθέτις
Το πιο περίεργο δώρο που έχω λάβει ποτέ είναι μία ηλεκτρική κουβέρτα. Αρχικά θεωρούσα ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να κοιμηθώ πάνω σε οτιδήποτε έχει σχέση με ρεύμα. Φανταζόμουν ότι θα ήταν γεμάτη καλώδια και σίδερα, οπότε τη θεωρούσα πολύ απωθητική. Μέχρι και ότι θα πάθω ηλεκτροπληξία φοβόμουν! Oσο για τον φίλο, που μου είχε ανακοινώσει το μελλοντικό μου δώρο, τον είχα περάσει από γενεές δεκατέσσερις. Μέχρι που ανακάλυψα ότι όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αισθάνθηκα λίγο αφελής όταν συνειδητοποίησα ότι πρόκειται απλώς για ένα κομμάτι ύφασμα, ενώ συνήθισα σχεδόν αμέσως στη γλυκιά ζεστασιά που εκπέμπει. Φέτος θα φροντίσω να χαρίσω στον φίλο μου ένα εξίσου ιδιαίτερο δώρο!
Μπέση Μάλφα, ηθοποιός και σκηνοθέτις
Πηγαίνοντας σε μία γιορτή φίλων με τον άνδρα μου, αγοράσαμε μία τούρτα από ένα πολύ καλό ζαχαροπλαστείο. Oταν φτάσαμε στο σπίτι, χαιρετήσαμε τους φίλους μας, αφήσαμε την τούρτα στην κουζίνα και καθήσαμε για φαγητό. Oλοι ανυπομονούσαμε να έρθει η ώρα για επιδόρπιο, αλλά όταν τελικά έφτασε, ανακαλύψαμε έκπληκτοι ότι η τούρτα είχε... λειώσει! Κανείς δεν μας είπε στο ζαχαροπλαστείο ότι πρόκειται για τούρτα παγωτό οπότε δεν σκεφτήκαμε να τη βάλουμε στο ψυγείο.
Φωτεινή Δάρρα, τραγουδίστρια
Κάποια Πρωτοχρονιά κάναμε πάρτι στο σπίτι και ένας φίλος μού έφερε δώρο τρία παλιά περιοδικά πολύ ωραία φτιαγμένα από ένα παλαιοπωλείο, επειδή γνώριζε πως είμαι συλλέκτρια και μου αρέσουν πολύ κάτι τέτοια. Κάποια στιγμή, γυρίζει σε έναν άλλον επίσης καλό φίλο και του λέει «αυτό το δώρο ήταν να το φέρω αύριο σε σένα αλλά επειδή με κάλεσαν και τα παιδιά και δεν είχα προλάβει να πάρω κάτι, τους το έφερα. Και σε σένα το ίδιο θα πάρω αλλά μετά τις γιορτές γιατί τώρα είναι κλειστά τα μαγαζιά». Ηταν κολλητός και δεν τον παρεξήγησα.
Μάγια Τσόκλη, δημοσιογράφος - βουλευτής
Ενα κατοικίδιο για τα Χριστούγεννα; Υιοθετήστε υπεύθυνα! Στα 6 μου, το μόνο που ήθελα από τη ζωή μου ήταν ένα κουτάβι. Μ’ αυτή τη σκέψη ξύπναγα και μ’ αυτή κοιμόμουν και οι δικοί μου ενέδωσαν. Ετσι τα Χριστούγεννα, βρήκα κάτω από το δέντρο την Τσούκι, ένα νεογέννητο μποξεράκι. Φυσικά, η Τσούκι μεγάλωσε. Εφαγε έπιπλα, λέρωσε ό,τι βελέντζα υπήρχε, ζητούσε επίμονα να δει τον έξω κόσμο, και έναν χρόνο αργότερα ετοιμαστήκαμε να μετοικήσουμε στο Βερολίνο. Η Τσούκι δεν μπορούσε πια να είναι μαζί μας και η μεγάλη μου χαρά μετατράπηκε στη πρώτη μου μεγάλη θλίψη. Ενα ζωάκι είναι μια υπέροχη παρέα για ένα πιτσιρίκι... όμως είναι και ένα μέλος της οικογένειας και κατ’ επέκταση μια ευθύνη για πολλά χρόνια. Θέλει κόπο και χρόνο για να μάθει να ζει σε αρμονία μαζί σας, έχει τη δική του προσωπικότητα, δημιουργεί συχνά πρόβλημα στις μετακινήσεις και τις διακοπές. Αν τα έχετε ζυγίσει όλα αυτά υπεύθυνα και σοβαρά, τότε προχωρήστε άφοβα στην «υιοθεσία». Η αγάπη σας θα σας επιστραφεί πολλαπλάσια!
ΤΑ ΝΕΑ
