Δανειζόμαστε ή αποταμιεύουμε για να αποκτήσουμε νέο αυτοκίνητο, καλύτερο από του γείτονα, που όμως δεν έχουμε να το παρκάρουμε πουθενά. Ανησυχούμε μήπως μας το τρακάρουν ή το κλέψουν και τσακωνόμαστε με το γείτονα που κρατάει με μια γλάστρα τη θέση που βρήκαμε να παρκάρουμε. Μαζί με εμάς αγοράζουν όλοι αυτοκίνητο και έτσι κανείς δεν μπορεί να φτάσει στον προορισμό του χωρίς μποτιλιάρισμα και νεύρα.
Δανειζόμαστε για να αγοράσουμε σπίτι με ένα τουλάχιστον δωμάτιο για τον κάθε ένα μας και βάζουμε σε όλα 1 τηλεόραση. Έτσι ο κάθε ένας βλέπει ότι θέλει χωρίς να μιλάει με κανέναν.
Σίγουρα ο καθένας μας έχει μια ακόμα ιστορία.....
Μετά από 10 χρόνια καταλαβαίνουμε, με αφορμή την κρίση δυστυχώς, ότι η υπερκατανάλωση δεν μας έδωσε παρά μόνο ικανοποίηση της ματαιοδοξίας μας. Στον αγώνα για να αποκτήσουμε χρήματα, σπίτια, δόξα ... χάσαμε την χαρά από την κάθε ημέρα της ζωής μας, τους αληθινούς φίλους, την επαφή με τους συγγενείς μας, τις παρέες..
Η οικονομική κρίση μας υπενθύμισε ότι για να ζήσουμε καλύτερα χρειαζόμαστε ανθρώπους, κοινωνικότητα, έξυπνες λύσεις, αισιοδοξία και πάνω απ΄ όλα χαμόγελο :-)
http://free-shop.blogspot.com/
