Κάποιοι άλλοι τα ακούν όλα σε ένα χαοτικό σκηνικό ενημέρωσης και προσπαθούν να διασταυρώσουν τα δεδομένα, και ψάχνουν να βρουν άκρη για το ποιος λέει όλη την αλήθεια αντικειμενικά. Οι περισσότεροι τα αποφεύγουμε και ψάχνουμε αλλού λύσεις προς ενημέρωση...
κάποιοι άλλοι και τελευταίοι έχουν πάψει να ενημερώνονται και κάνουν τον σταυρό τους κάθε μέρα και ότι κατεβάσει...
Η ελληνική κρατική τηλεόραση, ένας τιτάνιος δημόσιος οργανισμός που χρηματοδοτείται από υποχρεωτικούς φόρους των νοικοκυριών μέσα από το λογαριασμό της ΔΕΗ, απλά δείχνει ότι λειτουργεί. Τα ιδιωτικά κανάλια λάμπουν και χτυπάνε κόκκινο στις προτιμήσεις των τηλεθεατών. Αλήθεια πόσοι από εμάς έχουμε ξεχάσει σχεδόν την ύπαρξη των κρατικών καναλιών; Προσφέρεται για αντικειμενική ενημέρωση θα μου πεις. Ελάτε τώρα ας μην κρυβόμαστε. Ποιος την λογαριάζει την ενημέρωση στο χάλι που βρίσκεται; Παράθυρα ανοιγοκλείνουν κάθε φορά όλο και πιο πολλά, οι άνθρωποι που βγαίνουν να μιλήσουν στα παράθυρα γαβγίζουν σαν τα σκυλιά, ανοιγοκλείνουν στόματα μονάχα. Ποιος διάλογος; Ποιος σεβασμός; Λέει κάποιος τα πράγματα όπως είναι και τον βγάζουν τρελό. Ακούμε επιχειρήματα που εκθέτουν τα λεγόμενα των πολιτικών και εκείνοι το χαβά τους, λένε το ίδιο πράγμα σαν τα παλιά πικάπ που κολλούσε η βελόνα και επαναλάμβανε το ίδιο ξανά και ξανά.
Τέλειωσε η εποχή των πικάπ κύριοι! Η βελόνα δεν κολλάει πια. Εμείς κολλήσαμε στο κόλλημα σας!
Νιώθω όμηρος. Ένας πολίτης όμηρος στην ίδια του την χώρα.Όμηρος απο τους γιατρούς που μου ζητάνε λύτρα (φακελάκι) για να με προσέξουν περισσότερο. Όμηρος για την εύρεση εργασίας που το τίμημα είναι να βρώ "δόντι" , "μέσο" , "μπάρμπα" ή όπως το λένε αλλιώς. Όμηρος στη ενημέρωση , που για να ενημερωθώ σωστά και αληθινά πρέπει να γίνω εγώ ο ανταποκριτής στα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μου γιατί μεγάλο μέρος εμπιστοσύνης χάθηκε (Υπάρχουν όμως και καλοί και αξιόλογοι δημοσιογράφοι της παλιάς σχολής, εκείνοι που μας εμπνέουν εμπιστοσύνη). Είμαι όμηρος του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος που θα πρέπει να πληρώσω με το αίμα μου για να το αλλάξω, ... να πληρώσουμε με το αίμα μας για να το αλλάξουμε. Νομίζω ότι πήρατε καλή εικόνα τι θέλω να πω. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα φυσικά...
Η κυβέρνηση ή όποια κυβέρνηση όμως, όταν ψάχνουμε το δίκιο μας τότε μας λέει ότι εμείς εκβιάζουμε με ομηρία. Πότε;
Όταν λιμενεργάτες κλείνουν τα λιμάνια και εμποδίζουν τους τουρίστες από την επιβίβαση των πλοίων τους, όταν οι συνδικαλιστές φοιτητές εμποδίζουν το προσωπικό των πανεπιστημίων να φύγει κρατώντας τους στα γραφεία, όταν υπάρχουν διαμαρτυρίες με πορείες και καταλήψεις για καθυστερήσεις της κυβέρνησης για πληρωμές προς τους πυροσβέστες, εκπαιδευτικούς και κοινωνικούς λειτουργούς σε συμβάσεις μερικής απασχόλησης , όταν οι αγρότες κλείνουν την Εγνατία οδό και παραλύουν σχεδόν τα πάντα.........όταν όταν όταν.... Ποιος τα προκαλεί; Η εύρυθμη λειτουργία του κράτους;
Μπα...
Εδώ δεν μιλάμε για λάθη των εκάστοτε κυβερνήσεων αλλά για συνθήκες ομηρίας. Είναι ένας κλασικός ελιγμός για μην παραδεχόμαστε τα λάθη μας... έτσι δεν είναι; Ε; Κύριοι του πολιτικού σκηνικού; ....
Ξέρω θα μου πείτε αυτά είναι τίποτα μπροστά στην κρίση που περνάμε. Τίποτα δεν είναι μικρής σημασίας εφόσον κάνει ζημιά και κακό, αυτό πιστεύω εγώ.
Αν δούλευαν όλοι στα υπουργεία που εμείς ο λαός τους βάλαμε θα είχαμε τουλάχιστον κάποια απόδοση. Δεν τους κρατάμε ομήρους όμως εμείς να δουλέψουν για το κοινό καλό της χώρας που υπερμάχονται!
Περιμένουμε όλοι μας κάποιος να τιμωρηθεί για τα σωρηδόν σκάνδαλα και αυτό μας απασχολεί γιατί φτάσαμε που φτάσαμε εδώ στην κατάντια από αυτά.
Εγώ εσύ και ο δίπλα όλοι μας περιμένουμε να πραγματοποιηθεί η επανειλημμένη φράση του Πρωθυπουργού ότι ΘΑ πατάξει την διαφθορά με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος. Πόσο καιρό θέλεις ακόμη; Κρυφτό παίζουν; Δεν τους βρίσκετε;
Περιμένουμε όλοι μας ...
Ονούφριος Τσαμόγλου
