Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Η Σκύλα και η Χάρυβδη ή αλλιώς ... Ρεπούση και Σεραφείμ Πειραιώς

Αυτά είναι τα δύο ακραία καιρικά φαινόμενα που πλήττουν τη χώρα μας στο πεδίο των θρησκευτικών θεμάτων. Ευτυχώς και οι δύο συγκεντρώνουν πολύ λίγους οπαδούς, δεν παύουν παρόλα αυτά να καταμαρτυρούν δύο μεγάλες πληγές της ελληνικής κοινωνίας.


Έπειτα από το Χριστουγεννιάτικο κύρηγμα μίσους σου μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ που περισσότερο ταιριάζει σε φανατισμένο Ταλιμπάν και καμία σχέση δεν έχει με έναν άνθρωπο που θέλει να λέγεται πνευματικός καθοδηγητής της Χριστιανοσύνης, έχουμε τη δημοσιευση ένος άρθρου στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ από τη Σκύλα της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας! Η κυρία Ρεπούση προφανώς πικαρισμένη όλα τα τελευταία χρόνια από την γνωστή αποτυχία της, έγραψε ένα άρθρο εναντίον της σημερινής ηγεσίας της Ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας -του λεγόμενου ιερατείου- και του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου.

Η αθεόφοβη καταφέρεται εναντίον της σημερινής ηγεσίας, την ώρα που οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η ηγεσία του Ιερώνυμου είναι η πιό πνευματική εκκλησιαστική ηγεσία όλων των τελευταίων δεκαετιών με τη μικρότερη παρεμβατικότητα και που μάλιστα μπορεί να συζητήσει με χαμηλούς τόνους και με βαση τη λογική τον πολυπόθητο διαχωρισμό. Η Ρεπούση καταφέρεται εναντίον της ορθόδοξης ελληνικής παράδοσης σαν το προβλημα της να είναι ότι θέλει να την αντικαταστήσει στην Ελλάδα με πλήρη αθεϊα ή αθρησκεία. Αυτό όμως δεν αποτελεί προβλημα του ελληνικού λαού, αλλά προβλημα της Ρεπούση! Μπορεί η Ελλάδα να χρειάζεται όντως τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας αλλα όπως και άλλα ανεπτυγμένα κράτη, η Ελλάδα έχει συγκεκριμένες θρησκευτικές καταβολές και παραδόσεις τις οποίες εσείς κυρία Ρεπούση μπορεί να θέλετε να αντιπαλεύεται (δικαιωμα σας), δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι δεν είναι προσωπικό σας θέμα!

Η κυρία Ρεπούση μοιάζει να έχει άλλο ένα χοντρό πρόβλημα ως ανθρωπος και επιστημονας. Μοιάζει να μην έχει καθόλου αντίληψη και γνώση του πως αλλάζει ή μπορεί να αλλάξει μια κοινωνία προς το καλύτερο. Αγνοεί τα στάδια αλλαγής, τις κοινωνικές ζυμώσεις, την κοινωνική ωρίμανση κτλ. Και είναι ειρωνικό γιατι όποιος διαβάζει ιστορία και καταλαβαίνει την πεμπτουσία της θα πρέπει αυτά τα πράγματα να τα έχει ενσωματώσει στον τρόπο σκέψης του.
Δεν υπάρχουν πολλοι σήμερα στην Ελλάδα που να μην καταλαβαίνουν την αναγκή να χωρίζουν τα τσανακια τους η Εκκλησία με το Κράτος. Υπαρχουν ομως ακόμα λιγότεροι που υποστηρίζουν τις ακραίες και κοκορόμυαλες θεσεις της κα. Ρεπούση.

http://antiitroktiko.blogspot.com