Σήμερα ισχύει γενική απαγόρευση διενέργειας τεχνικών παιχνιδιών (σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμη και τα παιχνίδια που μπορεί να παίζονται μέσω διαδικτύου στα internet cafe, αλλά και οποιαδήποτε άλλη παιχνιδομηχανή που είναι εγκατεστημένη σε κατάστημα). Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έκρινε, ότι η Ελλάδα παραβίασε τις κοινοτικές διατάξεις επειδή η ολική απαγόρευση διενέργειας τεχνικών – ψυχαγωγικών παιγνίων αντίκειται στις ελευθερίες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών.
Όσον αφορά στα τεχνικά-τυχερά παιχνίδια- σύμφωνα με το υπουργείο- η καθολική απαγόρευση οδήγησε σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, από αυτά που αναμένονταν. Σήμερα, εκτιμάται ότι στη χώρα μας λειτουργούν περισσότεροι από 250 διαδικτυακοί τόποι στοιχηματισμού, έως και 20 χιλιάδες ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους (AWPs) και έως και 150 χιλιάδες ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παιχνίδια (τύπου φρουτάκια). Συνολικά ο παράνομος τζίρος όλων αυτών των τυχερών παιχνιδιών εκτιμάται σε πάνω από 4 δισ. ευρώ ετησίως και από αυτά το Ελληνικό Δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα.
Στόχος του νομοσχεδίου το οποίο έχει ήδη δοθεί για διαβούλευση, είναι το ελεγχόμενο «άνοιγμα» της σχετικής αγοράς με στόχο την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και ειδικά των νέων, την ένταξη και παρακολούθηση σε νόμιμο πλέον πλαίσιο των διεξαγόμενων παιγνίων.
Ακόμη:
-Η διασφάλιση και είσπραξη εσόδων για το κράτος από τη ρυθμιζόμενη λειτουργία της αγοράς. Ειδικά για το 2011 προβλέπεται η είσπραξη 500 εκατ. ευρώ από την έκδοση αδειών και 200 εκατ. ευρώ από τα τέλη των τυχερών παιγνίων (τα οποία θα εισπράττονται σε ετήσια βάση), και:
-Η προσαρμογή των εθνικών διατάξεων στην κοινοτική νομοθεσία.
Οι προτάσεις
*Διενέργεια παιγνίων μετά από αδειοδότηση
*Ίδρυση «Επιτροπής Εποπτείας Παιγνίων», η οποία θα παρακολουθεί την αγορά που ανοίγει και η οποία σταδιακά θα ενσωματώσει τις αρμοδιότητες όλων των υφιστάμενων εποπτικών αρχών.
*Ορισμός κανόνων υπεύθυνου παιχνιδιού για την προστασία των παικτών γενικά, των ανηλίκων ιδιαίτερα και της κοινωνίας γενικά (όπως ελάχιστο κόστος συμμετοχής στο παίγνιο ή στο στοίχημα περιορισμός της συμμετοχής ανηλίκων μόνο στα τεχνικά-ψυχαγωγικά παίγνια, ατομική κάρτα παίκτη, ώστε να παρακολουθούνται η ηλικία και οι χρηματορροές, κανόνες απορρήτου για την προστασία των παικτών με εξαίρεση τις ελεγκτικές και φορολογικές αρχές, κυρώσεις για την παραβίαση των όρων συμμετοχής στην αγορά).
*Φορολόγηση με διοικητικά τέλη εκκίνησης και λειτουργίας, φόρος παιγνίου και στοιχήματος επί του κύκλου εργασιών, φόρος στα κέρδη των παικτών όπως από τα λαχεία.
*Ελεύθερη διάθεση τεχνικών-ψυχαγωγικών παιγνίων και διεξαγωγή τους μόνο σε αδειοδοτημένους χώρους.
*Κανόνες αδειοδότησης τυχερών παιγνίων ή στοιχήματος με παιγνιομηχανήματα
*Υποχρεώσεις φορέων με παιγνιομηχανήματα
*Κανόνες και περιορισμοί παροχής υπηρεσιών διαδικτυακού στοιχήματος στην Ελλάδα
*Αναθεώρηση του πλαισίου για το ιπποδρομιακό στοίχημα.
