Για την τιμωρία του Παναθηναϊκού δεν πρόκειται να ασχοληθώ, πολύ απλά γιατί το θέμα που «καίει» δεν είναι αγωνιστικό, αλλά πολύ πιο σοβαρό. Και έχει να κάνει με τους γνωστούς «άγνωστους» των ελληνικών γηπέδων. Επιτέλους διώξτε την βρώμα!
Δεν πρόκειται να......
κάνω επίθεση στους «πράσινους», αφού δεν είναι η μοναδική ομάδα που «πάσχει» από το φαινόμενο της βίας. Όλη η Σούπερ Λίγκα ή καλύτερα για να είμαι πιο σωστός, όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι «αιχμάλωτο» της βίας. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει, δεν έχουμε πει και δεν έχουμε διαπιστώσει πως στις μικρότερες κατηγορίες πέφτει το μεγαλύτερο ξύλο;
Και όλα αυτά με την ανοχή μας! Γιατί στις μικρές κατηγορίες που το ξύλο είναι περισσότερο, αλλά μένει μέσα στην μικρή κοινωνία του προαστίου κάποιου αστικού κέντρου ή κάποιας κωμόπολης και χωριού, πρωταγωνιστές είναι κυρίως παιδιά που γουστάρουν να κλωτσάνε το τόπι. Μιλάμε για νέους ποδοσφαιριστές που διαμορφώνονται και αντί να έχουν πρότυπο τον Μέσι, τον Τσάβι, ακόμα κι αυτόν τον – κινητή διαφήμιση – Κριστιάνο Ρονάλντο.
Όμως, δεν θέλω να μιλήσω για την βία στις μικρές κατηγορίες, αλλά για τα όσα συμβαίνουν στην κορυφαία τη τάξη εθνική κατηγορία. Γιατί καλώς ή κακώς η Σούπερ Λίγκα είναι το παράδειγμα για όλους! Τουλάχιστον στην ψαροκώσταινα που λέγεται Ελλάδα. Και αφορμή αποτέλεσαν τα όσα συνέβησαν στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τις Σέρρες, αλλά και τις δικαιολογίες των «πράσινων».
Προσωπικά, θεωρώ την υπερασπιστική γραμμή της ΠΑΕ, τουλάχιστον αστεία. Το ξέρω ότι αυτό θα έχει πολλές αντιδράσεις, αλλά το ίδιο πίστευα και στις απολογίες των άλλων μεγάλων ομάδων. Άραγε γιατί μόνο οι μεγάλες ομάδες είναι μπλεγμένες σε επεισόδια; Άλλο θέμα, άλλη ώρα θα το συζητήσουμε. Πάμε και πάλι πίσω στις δικαιολογίες.
Κατανοώ πως οι δικηγόροι των ομάδων προσπαθούν να βρουν τρόπους για να χαμηλώσουν τα πρόστιμα αλλά και τις ποινές για τις ΠΑΕ. Όμως, οι δικαιολογίες μάλλον κάνουν περισσότερο κακό γιατί κάνουν «μπαμ» από μακριά ότι είναι λίγο… χαζές. Δεν πρόκειται να σχολιάσω τι είπαν οι «πράσινοι», γιατί κάποιος θα απαντήσει τι είχαν πει οι «ερυθρόλευκοι» πριν από μερικά χρόνια, για να έρθει ο άλλος για να μιλήσει για τους «κιτρινόμαυρους», τους «Δικέφαλους» και θα καταλήξουμε ότι τα ίδια είχε πει και ο Κολοκοτρώνης κατά την απολογία του, λίγο πριν τον κλείσουν στο Ναύπλιο.
Έτσι κοιτάμε το δέντρο, το εξετάζουμε από όλες τις απόψεις, αλλά δυστυχώς το δάσος μένει εκεί και εμείς μάλλον… εθελοτυφλούμε. Έχω πει πολλές φορές από εδώ ότι οι «μεγάλοι» έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν το… ρου της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά μάλλον έκανα λάθος, γιατί τώρα είναι που έχουν βγει πιο εμφανώς τα «μαχαίρια του πολέμου». Όμως, για μία ακόμα φορά θα το πω ή για την ακρίβεια θα το γράψω πως θα πρέπει όλες οι ομάδες να συμβαδίσουν έστω κι αν είναι μόνο για ένα θέμα. Αυτό της βίας.
Πρέπει επιτέλους να «καθαρίσουν» τα ελληνικά γήπεδα. Γιατί αν δεν μπορεί ένας γονιός να πάρει το παιδί του σε ένα παιχνίδι, όπως το Παναθηναϊκός – Πανσερραϊκός, τότε πάμε κατά… διαόλου! Αν είναι σε τέτοια παιχνίδια να καταπίνουμε καπνογόνα, τότε άστα! Δεν θα μιλήσω για την Αστυνομία, γιατί εκεί μάλλον υπάρχουν οι πιο κολλημένοι εγκέφαλοι και μιλώ διοικητικά, που επιτρέπουν την χρήση χημικών.
Όμως, θεωρώ πως οι ομάδες μπορούν να διώξουν μόνοι τους αυτούς που τους ντροπιάζουν! Επειδή στις ΠΑΕ υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν την ελληνική κοινωνία, εν αντιθέσει με την ΕΛ.ΑΣ., θα μπορούν να πάρουν μόνοι τους μέτρα. Και να μην επιτρέψουν να σπιλωθεί η ιστορία ενός συλλόγου. Γιατί κανένας οπαδός του Παναθηναϊκού δεν θα είναι περήφανος για τα καμένα περιπολικά στην Καβάλα και αντιστοίχως κανένας οπαδός του Ολυμπιακού για την σπασμένη καφετέρια στις Σέρρες.
ΥΓ.: Η μάνα του φευγάτου δεν έκλαψε ποτέ! Και ναι! Ο φευγάτος δεν είναι περίεργος να βγει να δει τι γίνεται!
http://www.sportsecrets.gr/