Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Μπορεί αυτό κάποτε να συμβεί και στην Ελλάδα;

Με αφομή την είδηση που δημοσιοποίησε αυτή τη στιγμή το μεγάλο γερμανικό πρόγραμμα RTL στις βραδινές ειδήσεις, θυμήθηκα κι εγώ ένα παρόμοιο περιστατικό. Ο ανταποκριτής του συγκεκριμένου σταθμού στην Αθήνα, θέλοντας να δει κατά πόσο άλλαξε η συνήθεια των Ελλήνων μετά το μνημόνιο, όσον αφορά στο λάδωμα για ένα θέλημα, μια εξυπηρέτηση σε βάρος του κοινού, μπήκε σε ένα ταξί κι ενώ τα ταξί είχε κι άλλον επιβάτη (διπλή ταρίφα είναι συνηθισμένο φαινόμενο αυτό, σχολίασε ο ρεπόρτερ), θέλησε να διαπιστώσει κατά πόσο "λαδώνεται" ο οδηγός. Του είπε ότι θέλει να πάει στο αεροδρόμιο, τάζοντάς του ένα εικοσάρικο.
Ο οδηγός κατέβασε αμέσως τον επιβάτη που είχε μέσα και πήρε τη σειρά του ο γερμανός ρεπόρτερ, λαδώνοντας τον οδηγό με ένα εικοσάρικο. Διαπιστώνει ότι οι Έλληνες δεν αλλάζουν εύκολα συνήθεια και μάλιστα τις κακές συνήθειες, ενώ στη Γερμανία κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να γίνει ποτέ, τουλάχιστον σήμερα. Πιστεύω ότι στη Γερμανία δε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, να χάσει δηλαδή κάποιος τη σειρά του. Στα γερμανικά υπάρχει μάλιστα και μια λαϊκή θυμοσοφία: Ο Γερμανός μπορεί να σου δώσει τη γυναίκα του, την προτεραιότητά του όμως ποτέ! Μάρτυρας κάτι ανάλογου συμβάντος έγινα κι εγώ προσωπικά στο νοσοκομείο. Περνώντας από μια μεγάλη σειρά που περίμεναν τη σειρά τους στις ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ / ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ, βλέπω ένα φίλο μου, υπερδήμαρχο μεγάλης πόλης, να περιμένει υπομονετικά. Αφού ανταλλάξαμε εγκάρδιο χαιρερισμό, τον πείραξα λέγοντάς του: Αν ήσουν τώρα στην Ελλάδα, δε θα περίμενες έτσι στην ουρά, θα σε είχαν πάρει από την πίσω πόρτα, για να πάρω την απάντηση: Ευτυχώς που δεν είμαι στην Ελλάδα...γιατί δεν θα μου άρεσε να μου πάρουν τη σειρά αναμονής!

http://kapistri.blogspot.com