Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Η Eurobank ομολογεί την ακυρότητα στις συμβάσεις Mastercard

Εδώ(κάντε "click" για μεγέθυνση) είναι το αντίγραφο της σύμβασης της EUROBANK για χορήγηση πιστωτικής κάρτας MASTERCARD (έτος 1999-2000).

Οι επισημάνσεις με κόκκινο χρώμα δείχνουν τους προδιατυπωμενους όρους (ΓΟΣ) της σύμβασης, που με σειρά δικαστικών αποφάσεων κρίθηκαν άκυροι (ως παράνομοι και καταχρηστικοί)...
Η σύμβαση που εδώ παραθέτω, αφορά κάρτα MASTERCARD που μου είχε χορηγήσει η EUROBANK. Πρέπει να είναι πάνω από ένας χρόνος που δεν πληρώνω την Eurobank, με το σκεπτικό ότι της έχω δώσει τόσα λεφτά που δε χρωστάω εγώ στην Eurobank αλλά η Eurobank χρωστάει σε εμένα. Άφησα λοιπόν ένα υπόλοιπο λίγο κάτω από τα 1.000 ευρώ (αν μου βγάλουν διαταγή πληρωμής να μη μπω Τειρεσία μέχρι να την ακυρώσω) και κοινοποίησα εξώδικη δήλωση με πρόσκληση που απευθύνεται προς την Eurobank και τους δικηγόρους της, με την οποία κάλεσα: α) τη Eurobank να μου μη μου βγάλει διαταγή πληρωμής και να μου καταβάλει ότι αχρεστητως τόσα χρόνια της κατέβαλα δυνάμει των άκυρων όρων της σύμβασης και β) τον όποιο δικηγόρο της, να μην υπογράψει και καταθέσει αίτηση για την έκδοση εναντίον μου διαταγής πληρωμής, διότι η απαίτηση είναι μη νόμιμη και επομένως η υπόθεση είναι προφανώς άδικη (το εξώδικο αυτό δεν το δημοσιεύω).

Σε απάντηση του ανωτέρω, η EUROBANK μου απέστειλε την από 15-11-2010 απαντητική επιστολή με την οποία ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΕΝΟΣ ΟΡΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ (ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ ΕΝΟΣ ΟΡΟΥ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 181 ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ - ακυρότητα μέρους επιφέρει την ακυρότητα ολόκληρης της σύμβασης αν συνάγεται ότι δεν θα είχε επιχειρηθεί χωρίς το άκυρο μέρος). Ο όρος την ακυρότητα του όποιου η Eurobank συνομολόγησε, είναι η ποσοστιαία προμήθεια για την ανάληψη μετρητών. Για το λόγο αυτό προεβη σε αντιλογισμό (διαγραφή) των «εξόδων» ανάληψης μετρητών συνολικού ποσού 667,78 ευρώ! ( δες εδώ ).

Περεταίρω η Eurobank επικαλείται την πρόσφατη 652/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία έκρινε ως προς το ανώτατο επιτρεπτό όριο των τραπεζικών επιτοκίων αντίθετα από την ΙΣΤΟΡΙΚΗ 1219/2001 απόφαση του Αρείου Πάγου (θέμα που θα σχολιάσω σε επόμενο ποστ).
Κατά τα λοιπά ισχυρίζονται ότι οι απαιτήσεις τους είναι καθ όλα νόμιμες (το «καθ όλα» θα το δούμε) και με καλούνε λέει να πληρώσω…

Αντιλαμβάνεσαι βεβαίως, πως αν ήσουν εσύ στη θέση μου, όχι δε θα σου κοβαν φράγκο, αλλά θα σου χαν πάρει το σπίτι και θα σου χαν πετάξει τα μωρά στο δρόμο… Εδώ δε δείχνουν οίκτο στο δηλωμένο το φτωχούλη του θεού, θα δείξουνε σε σένα που σαι ακόμα αδήλωτος;

Γράφει ο Θανάσης Αλαμπάσης

daneia-kartes.zedo.gr