Η ταινία "Sex & Drugs & Rock & Roll" μας μεταφέρει στη βρετανική punk σκηνή, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και παρακολουθεί τη ζωή του Ian Dury, του headliner της μπάντας “The Blockheads”.
ΣΥΝΟΨΗ
Η πολυτάραχη ζωή του Βρετανού θρύλου του punk / rock Ian Dury, γνωστού από τις κλασικές επιτυχίες "Sex & Drugs & Rock & Roll" και “Hit me with your rhythm stick” ζωντανεύει σε μια ξεχωριστή ταινία για τη συναρπαστική διαδρομή του από την παιδική του ηλικία και τον αγώνα του ενάντια στην πολιομυελίτιδα μέχρι και την κατάκτηση της κορυφής των charts, με την ανάδειξη του σε entertainer παγκοσμίου βεληνεκούς.
Διάρκεια: 115’
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
«Μαγική εξιστόρηση της ζωής ενός από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της βρετανικής ροκ σκηνής. Ο Άντι Σέρκις λάμπει στον πρωταγωνιστικό ρόλο»
EMPIRE
«Μια καλειδοσκοπική ματιά της έντονης ζωής ενός θρύλου και μια απολαυστική ερμηνεία από τον σπουδαίο ηθοποιό Άντι Σέρκις».
THE GUARDIAN
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
H πολυτάραχη ζωή του αιρετικού Ian Dury που πρωτοστάτησε στο αγγλικό punk και new wave κύμα των ’70s, ζωντανεύει σε ένα πολύχρωμο και συναρπαστικό biopic. Ο τραγουδιστής που συνδύασε τη νοοτροπία του punk με έξτρα δόσεις από λυρική ποίηση, παραστατικό χιούμορ και έντονη θεατρικότητα επί σκηνής, σε τραγούδια όπως το “Hit me with your rhythm stick” και “Reasons to be cheerful” και έκανε το μότο από το διάσημο τραγούδι του "Sex & Drugs & Rock & Roll" σύνθημα lifestyle μιας ολόκληρης εποχής, πάλεψε με καρτερικότητα και πεισματικά ενάντια στην πολιομυελίτιδα, από την τρυφερή ηλικία των 7 έως και το άδοξο τέλος του σε ηλικία 57 ετών από προχωρημένο και ανίατο καρκίνο.
Το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο “New Boots and Panties” πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και τον έφερε στην κορυφή των βρετανικών charts, όπου παρέμεινε για ένα χρόνο. Χαρισματικός, πνευματώδης, αναρχικός και ασυναγώνιστος performer πάνω στη σκηνή αποτέλεσε σημείο αναφοράς για συγκροτήματα που ακολούθησαν όπως Clash, The Pretenders, Sex Pistols. Αναδείχθηκε σε entertainer παγκόσμιου βεληνεκούς και η επιρροή του στη μουσική, τη μόδα και την pop κουλτούρα είναι αξεπέραστη μέχρι και σήμερα. Το περιοδικό Film Review κατατάσσει το "Sex & Drugs & Rock & Roll" πρώτo στην Top Ten λίστα με τις καλύτερες μουσικές ταινίες όλων των εποχών, αφήνοντας πίσω της ταινίες, όπως το “Velvet Goldmine”, “Bird” και το πιο πρόσφατο “Control” για τους Joy Division.
Πίσω από την κάμερα συναντάμε τον βρετανό σκηνοθέτη ΜΑΤ ΓΟΥΑΪΤΚΡΟΣ, που γνωρίσαμε μέσα από τον μαύρο, εφιαλτικό κόσμο της φυλακής στο Γκουαντανάμο, στο ντοκιμαντέρ που συν-σκηνοθέτησε με τον επίσης βρετανό Μάικλ Γουίντερμποτομ, “Road to Guantanamo”. Τον εκκεντρικό σταρ ενσαρκώνει ο υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα και Bafta ΑΝΤΙ ΣΕΡΚΙΣ («Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών») σε μία σπουδαία ερμηνεία που έχει συγκεντρώσει διθυραμβικές κριτικές. «Δεν με νοιάζει, εάν θα με ξεχάσουν αμέσως. Δεν είμαι εδώ για να με θυμούνται, είμαι εδώ για να ζω», είχε δηλώσει ο Ian Dury σε μια τελευταία του συνέντευξη στο BBC. Και προσθέτει «Υπάρχουν δύο-τρεις τρόποι να γλιτώσεις τον θάνατο. Ένας από αυτούς είναι να γίνεις σπουδαίος». Όπως και έγινε.
ΙΑΝ ΝΤΙΟΥΡΙ - ΠΡΟΦΙΛ
Ο Ian Dury γεννήθηκε τον Μάιο του 1942 στην βρετανική πόλη Essex. Εγκατέλειψε στα 16 του το Royal Grammar School, επειδή απεχθανόταν την ελιτίστικη ατμόσφαιρα που επικρατούσε, για να σπουδάσει ιστορία της τέχνης στο Walthamstow Art College. Το 1964 έγινε δεκτός στο Royal College of Art, όπου ο βρετανός καλλιτέχνης Peter Blake υπήρξε μέντοράς του. Από το 1967 δίδασκε και ο ίδιος σε διάφορα κολέγια στη νότια Αγγλία, στις περιοχές Luton και Canterbury, πριν κάνει στροφή και αρχίσει να παίζει μουσική σε bar και pub του Λονδίνου. Επίσης, υπήρξε εικονογράφος για την εφημερίδα “Sunday Times”. Ξεκίνησε την καριέρα του με τους pub rockers “Kilburn & the High Roads”, τη δημιουργία των οποίων εμπνεύστηκε το 1971, μετά το θάνατο του αγαπημένου του μουσικού Gene Vincent στον οποίο αφιέρωσε το 1977 το album "Sweet Gene Vincent" / "You're More Than Fair". Το συγκρότημα, τελικά, διαλύθηκε άδοξα το 1975. Η καθοριστική στιγμή στην καριέρα του ήταν η γνωριμία του με τον Chaz Jankel, μαζί με τον οποίο δημιούργησαν τους “Blockheads” και υπέγραψαν χρυσό συμβόλαιο με την δισκογραφική “Stiff Label”. Οι “Ian Dury And The Blockheads” εμφανίστηκαν δισκογραφικά τις αρχές του 1979 με το πρώτο τους επίσημο album “Do it yourself”, το οποίο πούλησε περίπου 200.000 αντίτυπα, έγινε πλατινένιο και βρισκόταν σταθερά στη δεύτερη θέση των charts κάτω από το “Voulez-Vous” των Abba. H κριτική τους υποδέχθηκε θριαμβευτικά με αποτέλεσμα η φήμη των “Blockheads” να εξαπλωθεί παγκοσμίως και ο Ian Dury στα 37 του να γίνει το πρώτο όνομα στη διεθνή μουσική σκηνή. Η τελευταία εμφάνιση τους έγινε στο London Palladium τον Φεβρουάριο του 2000. Λίγες εβδομάδες μετά ο Ian Dury άφησε την τελευταία του πνοή.
H ΑΡΡΩΣΤΙΑ & ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο καρκίνος που χτύπησε τον Ian Dury δε διαπιστώθηκε έγκαιρα. Μόλις το 1996 διαγνώσθηκε ότι πάσχει από καρκίνο του ήπατος αλλά ήταν αργά. Είχε ήδη κάνει μετάσταση στο συκώτι. Το αστείο είναι ότι το 1998 (2 χρόνια πριν τον θάνατό του) o ιρλανδός τραγουδιστής Bob Geldof άφησε να διαρρεύσει , χωρίς να φροντίσει να το επιβεβαιώσει πρώτα, μέσω ραδιοφώνου ότι ο Ian Dury απεβίωσε. Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του, ο Dury κλονίστηκε και αποφάσισε παρορμητικά να παντρευτεί τη δεύτερη γυναίκα της ζωής του, Sophie, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Billy και τον Albert. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε αφιερώσει τη ζωή του στον αγώνα ενάντια στην πολιομυελίτιδα. Το 2000, που τελικά υπέκυψε στην επάρατη νόσο, μια αναγγελία στην εφημερίδα “Guardian” έγραφε «έφυγε ένας από τους πραγματικά αυθεντικούς της βρετανικής μουσικής σκηνής». Ο Suggs, ο τραγουδιστής του θρυλικού συγκροτήματος Madness μόλις έμαθε την είδηση του θανάτου του έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του και είπε: «χάσαμε έναν γνήσιο λυρικό ποιητή».
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η μητέρα του, Πέγκι, ήταν ιδιαίτερα μορφωμένη και καταγόταν από μια μεσοαστική οικογένεια. Δούλευε ως ιατρικός επισκέπτης, ενώ ο αγαπημένος πατέρας του, Μπιλ, ήταν σοφέρ και εγκατέλειψε τον ίδιο και τη μητέρα του, όταν ο Ίαν ήταν ακόμη πολύ μικρός. Η απώλεια αυτή του στοίχισε περισσότερο και από την ίδια την αναπηρία του, καθώς ο πατέρας του φάνταζε ήρωας στα παιδικά του μάτια, ήταν το είδωλο του. Η περσόνα που καθιέρωσε μετέπειτα πάνω στη σκηνή έχει εμφανώς τις ρίζες της στην ιδιαίτερη αυτή σύνδεσή με τον πατέρα του. Αν και μεγάλωσε με τη μητέρα και τις θείες του, πέρασε αρκετό χρόνο σε διάφορα ειδικά ιδρύματα λόγω της αναπηρίας του. Αυτό που τον κρατούσε πεισματικά στη ζωή ήταν η ηθική και ιδεολογία που του εμφύσησε ο πατέρας του. Το 1967, ο Dury παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα, Betty Rathmell, με την οποία έκανε δύο παιδιά, την Jemima και τον Baxter. Με την Betty πήρε διαζύγιο το 1985, αλλά διατηρήσανε πολύ καλές σχέσεις μέχρι και το θάνατό της το 1994. Τέσσερα χρόνια πριν αφήσει την τελευταία του πνοή παντρεύτηκε τη δεύτερη γυναίκα του, Σόφι , με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.
