Μειώσεις μειώσεις μειώσεις! Η λύση του κράτους στα δημοσιονομικά του προβλήματα (μαζί με την αύξηση των φόρων)! Όταν μειώνεις έναν μισθό πχ 200 ευρώ η μείωση αυτή είναι... ονομαστική. Εάν οι τιμές των αγαθών μειωθούν τότε η πραγματική μείωση (το τι αγοράζεις) θα είναι μικρότερη άρα και η πίεση των εργαζομένων θα...
ναι μικρότερη και οι επιπτώσεις στο βιοτικό τους επίπεδο λιγότερο δραματικές. Εδώ υπάρχει ένα από τα παράδοξα της χωράς μας. Είμαστε η μοναδική οικονομία στον κόσμο όπου η μείωση της αγοραστικής δύναμης συνοδεύεται από αύξηση τιμών. Κάποιος θα πει ότι είναι λογικό αφού αυξάνεται ο ΦΠΑ και οι ΔΕΚΟ. Ωστόσο η παράλογη αύξηση τιμών σε βασικά προϊόντα υπάρχει από το 2000 με αποτέλεσμα οι επίδραση των παραπάνω παραγόντων να είναι συνοδευτική πάρα βασική. Το πρόβλημα έγκειται στην ύπαρξη καρτέλ. Δείτε τα αγροτικά προϊόντα τη διάφορα έχουν από τον παραγωγό στον καταναλωτή. Επομένως το κράτος θα έπρεπε να σπάσει αυτά τα καρτέλ ώστε να αποδώσουν τα μέτρα με το λιγότερο κοινωνικό κόστος. Μάλιστα έπρεπε να ενδιαφερθεί για τα καρτέλ από το 2000. Γιατί όμως δε το έκανε? Το να πω ονόματα είναι ποινικα κολάσιμο αλλά κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί τις σχέσεις μεγαλοεργολάβων, βιομηχάνων χονδρεμπόρων με το λεγόμενο πολιτικό κύκλο, όπως διαρρέει στις εφημερίδες.
Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει και εάν δε πιέσουμε την εκαστοτε εξουσία προς αυτή τη κατεύθυνση θα μείνουμε με τον λαϊκισμό των κατευθυνόμενων ΜΜΕ περί ανάγκης θυσιών, μονοδρόμων κτλ.
http://eleytherignomi.blogspot.com/
ναι μικρότερη και οι επιπτώσεις στο βιοτικό τους επίπεδο λιγότερο δραματικές. Εδώ υπάρχει ένα από τα παράδοξα της χωράς μας. Είμαστε η μοναδική οικονομία στον κόσμο όπου η μείωση της αγοραστικής δύναμης συνοδεύεται από αύξηση τιμών. Κάποιος θα πει ότι είναι λογικό αφού αυξάνεται ο ΦΠΑ και οι ΔΕΚΟ. Ωστόσο η παράλογη αύξηση τιμών σε βασικά προϊόντα υπάρχει από το 2000 με αποτέλεσμα οι επίδραση των παραπάνω παραγόντων να είναι συνοδευτική πάρα βασική. Το πρόβλημα έγκειται στην ύπαρξη καρτέλ. Δείτε τα αγροτικά προϊόντα τη διάφορα έχουν από τον παραγωγό στον καταναλωτή. Επομένως το κράτος θα έπρεπε να σπάσει αυτά τα καρτέλ ώστε να αποδώσουν τα μέτρα με το λιγότερο κοινωνικό κόστος. Μάλιστα έπρεπε να ενδιαφερθεί για τα καρτέλ από το 2000. Γιατί όμως δε το έκανε? Το να πω ονόματα είναι ποινικα κολάσιμο αλλά κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί τις σχέσεις μεγαλοεργολάβων, βιομηχάνων χονδρεμπόρων με το λεγόμενο πολιτικό κύκλο, όπως διαρρέει στις εφημερίδες.
Το πρόβλημα ωστόσο παραμένει και εάν δε πιέσουμε την εκαστοτε εξουσία προς αυτή τη κατεύθυνση θα μείνουμε με τον λαϊκισμό των κατευθυνόμενων ΜΜΕ περί ανάγκης θυσιών, μονοδρόμων κτλ.
http://eleytherignomi.blogspot.com/