Τότε προβάλανε το επιχείρημα, σε κάθε χώρα ξεχωριστά ,ότι η Άλφα , η Βήτα, η Γαμα κλπ κρατικές επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες. Δεν λέγανε ότι ναι μεν η Άλφα χρωστάει αλλά δεν χρωστάει γενικά και αόριστα , χρωστάει στη Βήτα γιατί πήρε απ αυτήν παράδειγμα πρώτες ύλες, Η Βήτα χρωστάει στην Γαμα , και η Γαμα χρωστάει στην Άλφα επιχείρηση.
Λίγο αργότερα το γενίκευσαν . Η Ουγγαρία λέγανε είναι καταχρεωμένη, το ίδιο και η Τσεχοσλοβακία, η Σοβιετική Ένωση επίσης κοκ. Δεν λέγανε ότι ναι μεν χρωστάει η Ουγγαρία αλλά δεν χρωστάει γενικά και αόριστα, χρωστάει στην Τσεχία, στην Τσεχία που χρωστάει στη Σ. Ένωση η οποία με την σειρά της χρωστούσε στην Ουγγαρία. Δηλαδή θα μπορούσαν κάλλιστα να πούνε σου χρωσταω, μου χρωστάς ερχόμαστε μια η άλλη.
Και όμως αυτό το επιχείρημα όσο και αν φαίνεται απίστευτο, έπιασε. Τεράστια περιουσία πέρασε στα χέρια μιας κάστας ανθρώπων χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά.
Ξεκίνησε όπως είπαμε το κόλπο από το επίπεδο των επιχειρήσεων σε μια χώρα ξεχωριστά, ύστερα επεκτάθηκε σε μια σειρά σοσιαλιστικές χώρες. Τα πράγματα έγιναν με τόση μεγάλη ταχύτητα που η εργατική τάξη των χωρών αυτών ούτε μπόρεσε να αντιδράσει . Τα δε κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης δεν μπορούν ακόμη να το καταλάβουν , κι ας έχουν περάσει από τότε 20 ολόκληρα χρόνια .
Μετά από εκείνο το επιτυχημένο σάλτο, η άρχουσα τάξη αυτή τη φορά του καπιταλιστικού κόσμου ετοιμάζεται για ένα ακόμη μεγαλύτερο σάλτο: Πρώτον
Υπάρχει και στις καπιταλιστικές χώρες τεράστια κρατική περιουσία, που ακόμη δεν ελέγχει. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί . Με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα.
Είμαστε λένε όλοι καταχρεωμένοι, από την πιο μικρή κρατική επιχείρηση μέχρι ολόκληρα κράτη.. Για κάτσε ρε αδερφέ, αν χρωστάει η Αγγλία ας πούμε 10 δις στο Βέλγιο, το Βέλγιο αν χρωστάει 10 επίσης στη Γαλλία, η Γαλλία το ίδιο ποσό στη Δανία, η Δανία στη Γερμανία, η Γερμανία στην Ελλάδα και η Ελλάδα στην Αγγλία το ίδιο η παραπλήσιο ποσό , τότε σου χρωστώ μου χρωστάς, είμαστε μια η άλλη. Πως είμαστε όλοι χρεωμένοι. Σε ποιον είμαστε , ο πλανήτης είναι ένα πεπερασμένο σύνολο, αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να χρωστάνε ξαφνικά όλα τα κράτη και να μην ξέρουμε σε ποιον χρωστάνε.. Οι δικοί μας εκεί στις Βρυξέλες δεν μπορούνε να μάθουν τίποτα πιο συγκεκριμένα νούμερα ?
Δεύτερον : Εκτός από την κρατική περιουσία που αναφέραμε παραπάνω υπάρχει και το μεγάλο σάλτο στις εργασιακές σχέσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι μικρή μπιζνα να κατεβάσεις την αξία της εργατικής δύναμης , το μεροκάματο εκατομμυρίων ανθρώπων στην τιμή των 5 δολαρίων ! Επ αυτού γράψαμε πριν 20 μέρες περίπου ένα άρθρο με τίτλο «Για μια Πέμπτη Διεθνή» (βλέπε vostiniotismos.blogspot.com )
Βοστινιωτης Παναγιώτης
