Οι ερευνητές του Νευρολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ του Μόντρεαλ, με επικεφαλής τη Βαλορί Σαλιμπούρ και τον Ρόμπερτ Ζατόρ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Nature Neuroscience, έκαναν πειράματα με οκτώ εθελοντές ακροατές ηλικίας 19 έως 24 ετών.
Οι ερευνητές κατέγραψαν τις εγκεφαλικές αντιδράσεις των εθελοντών με τομογράφο εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ), ενώ παράλληλα παρακολουθούσαν τον καρδιακό ρυθμό, την αναπνοή, την θερμοκρασία και την ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος των εθελοντών, την ώρα που εκείνοι άκουγαν την αγαπημένη τους μουσική.
Διαπιστώθηκε ότι, πριν καν αρχίσει η μουσική, μόνο με την προσμονή της ακρόασης, ο εγκέφαλος των εθελοντών άρχισε να απελευθερώνει ντοπαμίνη, κάτι που όμως δεν συνέβαινε όταν οι εθελοντές άκουγαν ουδέτερη και αδιάφορη γι' αυτούς μουσική.
Σε επόμενο στάδιο, οι επιστήμονες μελέτησαν τις εγκεφαλικές αντιδράσεις των εθελοντών με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) και διαπίστωσαν ότι λίγο πριν την ακρόαση της αγαπημένης μουσικής (που ήταν χωρίς λόγια, για να μην επηρεάζονται οι ακροατές από λεκτικούς συνειρμούς), ενεργοποιείτο μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, ο κερκοφόρος πυρήνας, ενώ την ώρα της αποκορύφωσης της απόλαυσης της ακρόασης ενεργοποιείτο μια άλλη περιοχή, ο επικλινής πυρήνας.
Και οι δύο περιοχές βρίσκονται στο ραβδωτό σώμα του εγκεφάλου.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι, κατά μέσο όρο, η μουσική αυξάνει κατά 6 έως 8% την απελευθέρωση ντοπαμίνης, ενώ σε ένα άτομο η αύξηση έφτασε το 21%, πράγμα που σημαίνει ότι σε μερικούς ανθρώπους η μουσική είναι πηγή πραγματικά μεγάλης απόλαυσης.
Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι ένα ναρκωτικό όπως η κοκαΐνη αυξάνει κατά 22% περίπου τη ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, ενώ το καλό φαγητό μέχρι 6%.
Η απελευθέρωση της ντοπαμίνης, σύμφωνα με τους ερευνητές, εξηγεί γιατί η μουσική γεννάει αίσθημα απόλαυσης, αν όχι ηδονής μερικές φορές, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι σε όλες τις κοινωνίες και τις εποχές να την αγαπάνε.
Οι επιστήμονες θεωρούν τη ντοπαμίνη μια χημική ουσία με αρχαία εξελικτική προέλευση στον εγκέφαλο, η οποία υπήρξε -και ακόμα είναι- ουσιώδης για την επιβίωση. Ο μηχανισμός της ντοπαμίνης οδηγεί στην πρόκληση ευχάριστων αισθημάτων για δραστηριότητες που κατ' εξοχήν στηρίζουν τη ζωή, όπως είναι το φαγητό, ενώ στην πορεία του χρόνου, το ίδιο αίσθημα έχει συνδεθεί με άλλα πράγματα, όπως το χρήμα ή τα ναρκωτικά.
Φαίνεται πως κάτι ανάλογο συμβαίνει με την μουσική, η οποία επίσης δεν έχει άμεση σχέση με την επιβίωση του ανθρώπου. Η μουσική ξυπνάει το ίδιο εγκεφαλικό κύκλωμα της ανταμοιβής και ευχαρίστησης. Κάθε φορά που κάνουμε κάτι, το οποίο ο εγκέφαλός μας θέλει να ξανακάνουμε, απελευθερώνει ντοπαμίνη για να μας κάνει να νιώσουμε ωραία και να μας δώσει κίνητρο να επαναλάβουμε την πράξη (περισσότερη μουσική, περισσότερο φαγητό, περισσότερα χρήματα κλπ.), σύμφωνα με τους ερευνητές.
http://www.rockap.gr/?p=7518
