Θυμάμαι, παιδί στο χωριό, η φτώχεια να μαστίζει τον κόσμο και η πρόσβαση στο γιατρό όνειρο θερινής νυχτός για τους φτωχούς γεωργούς.
Οι αρρώστιες όμως πολλές και πολλές φορές δύσκολες και επίπονες.
Στις πολλές παιδικές ασθένειες που περάσαμε, εμβόλια δεν υπήρχαν τότε για μωρά και παιδιά, ήταν και ο κοκκύτης.
Βήχας και πάλι βήχας μέχρι πνιγμού. Για φάρμακα? Ούτε συζήτηση! Κι όμως η ασθένεια είχε το γιατρικό της, παρμένο μέσα από τη γνώση και τη σοφία των απλών και πρακτικών "γιατρών". ΤΟ ΓΑΛΑ ΓΑΪΔΑΡΑΣ!
Αναγνώστρια