Η κα Μαρία έχει εγγόνια, αλλά και δισέγγονα το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι 30 ετών και όλοι τής εύχονται να δει και τρισέγγονα, εκφράζοντας παράλληλα την αγάπη τους προς το σεβάσμιο πρόσωπό της
«Εύχομαι για...
το νέο έτος υγεία και αγάπη μεταξύ των ανθρώπων» Δύο ευχές τετριμμένες , αρκετές φορές ειπωμένες που όμως αποκτούν άλλη σημασία όταν βγαίνουν από το στόμα μίας γυναίκας που στην πλάτη της κουβαλάει 107 χρόνια ζωής!
Λόγια πραγματικά από έναν άνθρωπο που έχει ζήσει πολέμους παγκόσμιους και εμφύλιο, την ανάπτυξη της Ελλάδας «βήμα βήμα», όπως λέει την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τις δύσκολες όπως τις χαρακτηρίζει στιγμές που βιώνει η χώρα μας τελευταία.
Η κα Μαρία Στιβακτάκη αποτελεί και δικαίως ένα σύμβολο για τους συγχωριανούς της στο χωριό Γαλιά στη Μεσαρά. Πρόκειται για μια αισιόδοξη, γλυκύτατη γιαγιά που την χαρακτηρίζει η σοφία της ηλικίας της και το γαλήνιο και γεμάτο αγάπη βλέμμα της προς τους δεκάδες συγγενείς της. Είναι όμως και μία ξεχωριστή περίπτωση για έναν ακόμη λόγο. Πρόκειται για μία γυναίκα που δούλεψε σκληρά μέχρι τα βαθειά γεράματα στα χωράφια και που η μνήμη και η διαύγεια του πνεύματός της δεν την έχει εγκαταλείψει. Η συζήτηση μαζί της και οι ατέλειωτες ιστορίες που μπορεί να διηγηθεί ανασύροντάς τες από την πολύ καλή της μνήμη είναι πολλές και πραγματικά καθηλώνουν τον ακροατή της.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γαλιά όπου ανέθρεψε και σπούδασε τα πέντε της παιδιά και στάθηκε ως μια καλή γιαγιά στα παιδιά των παιδιών της. Η αστυνομική της ταυτότητα δείχνει ότι είναι μόλις… 102 ετών, όμως οι συγγενείς της, οι συγχωριανοί της αλλά και η ίδια λένε ότι είναι λίγο… μεγαλύτερη.
«Εκείνα τα χρόνια οι γονείς μας δήλωναν ό,τι ήθελαν. Δεν ήταν η πραγματικότητα» μας λέει χθες που τη συναντήσαμε. Την ίδια άποψη έχει και ο εγγονός της Γιώργος Πατεράκης, οδοντοτεχνίτης στο επάγγελμα. «Από κατοίκους του χωριού υπολογίζουμε ότι είναι 107 ετών» αναφέρει.
Η κα Μαρία έχει εγγόνια, αλλά και δισέγγονα το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι 30 ετών και όλοι της εύχονται να δει και τρισέγγονα, εκφράζοντας παράλληλα την αγάπη τους προς το σεβάσμιο πρόσωπό της.
Όταν τη ρωτήσαμε να μας πει την άποψή της για τη δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας, μας εκπλήσσει με την απάντησή της. «Εμείς ζήσαμε δύσκολα χρόνια, όταν ο κόσμος δεν είχε να φάει. Μετά τα χρόνια που πέρασαν όλοι τακτοποιήθηκαν λίγο πολύ. Θα τα καταφέρουμε» λέει συνοδεύοντας την απάντησή της με ένα χαμόγελο γεμάτο αισιοδοξία.
Θυμάται καλά, όπως λέει, και τον Εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο λέγοντας μας ότι ο πατέρας της ήταν Βενιζελικός και στο σπίτι τους υπήρχε πάντοτε μία φωτογραφία του Κρητικού πολιτικού. Αλλά και τους Γερμανούς κατακτητές που πάτησαν το πόδι τους στην Κρήτη, καθώς και «τα παλικάρια από το χωριό και την περιοχή της που έφυγαν για τον πόλεμο».
«Χαίρει άκρας υγείας. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι δεν αντιμετωπίζει κανένα απολύτως πρόβλημα. Δεν λαμβάνει κανένα φάρμακο, βλέπει χωρίς να χρησιμοποιεί γυαλιά και ακούει πολύ καλά για την ηλικία της. Το μόνο της παράπονο είναι ότι τώρα τελευταία δυσκολεύεται λίγο στο περπάτημα. Θέλει να έρθει ο γιατρός να της κάνει μία ένεση για να περπατήσει καλύτερα, όπως πιστεύει. Χρησιμοποιεί το πί και βγαίνει από το σπίτι, ενώ πηγαίνει και στο μπακάλικο για να ψωνίσει» μας λέει ο συγγενής της. Πριν λίγο καιρό ήταν στην Αθήνα, αλλά δεν ήθελε να μείνει κλεισμένη σε ένα διαμέρισμα. Της έλειπε το χωριό και η γειτονιά της» προσθέτει ο συγγενής της.
Σπάνιο το κρέας στη διατροφή της
Όταν ρωτήσαμε τον εγγονό της να μας πει το μυστικό της μακροζωίας της, απάντησε ότι είναι μάλλον γονιδιακό. «Και η μητέρα της, δηλαδή η προγιαγιά μου πέθανε σε ηλικία άνω των 100 ετών» αναφέρει.
Πάντοτε η κα Μαρία πρόσεχε όμως και τη διατροφή της. Ακολουθούσε πιστά αυτό που λέμε σήμερα κρητική διατροφή, καταναλώνοντας καθημερινά παξιμάδι, αποφεύγοντας το φρέσκο ψωμί, ενώ στη διατροφή της κυριαρχούσαν τα όσπρια, τα χορταρικά και σπάνια το κρέας.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι την ηλικία των 90 ετών εργαζόταν στα χωράφια της οικογένειας, στο λιομάζωμα κοκ.
